Merhaba hanımlar. Ben eşimin ailesinden 2 saat kendi ailemden 45 dk lık mesafe uzaklıkta yaşıyorum. Aslında doğumumda ve Bi süre annem yanımda olacaktı ama ocakta kanser teşhisi konuldu tedavi sürecinde şuan yanımda olamıycak. Ben eşimin ailesinin yanımda olmasını istemiyorum çünkü benden lohusa dönemimde hizmet bekleyecek anlayışsız insanlar, kayınvalidem zaten çok yaşlı bana hiç yardımı dokunmaz. Bende bu süreci yalnız geçirmek istedim. Doğumuma 21 gün kadar kaldı. Hastane çantam hazır. Şükür çok bi eksiğimiz yok. Eşim de en büyük destekçim. Bu süreci birlikte atlatıcaz inşallah. Daha önce doğum yapıp bu süreci deneyimleyen anneler var aramızda. Kolay olur mu? Zorlarsa hangi konularda zorlanırım? Bilgi verebilir misiniz? Ben hep tek başıma yada eşimle aştım çok zorluğu bu da zorlamaz diye düşünüyorum ama içimde hep Bi soru nasıl olur diye o yüzden yazmak istedim.
Merhaba Funda Hanım geçmiş olsun. Bizim de yapabileceğimiz bir durum olursa söylemekten çekinmeyin 
Size bu konuda katılıyorum. Lohusa kadın yanında olmasını istediği kişiyi gönül rahatlı ile seçebilmeli
Gebe okulundaki ebe de devamlı hangi anneniz kalacaksa önceden belirleyin diyor. En son dayanamadım. İlla annenin kalması mı gerekiyor eşim bana yemeğimi pişirir zorlandığım yerde de yardım eder dedim.
Tamam o zaman dedi.
Ben zaten Lohusa döneminin karı koca birlikte geçirmesinden yanayım. Böylece babanın bebele olan bağı daha hızlı artıyor. Baba, bebeğinin ona ihtiyacı olduğunu daha güzel kavrıyor.
Size en yakın gebe okulunun eşli eğitimine katılmanızı tavsiye ederim. Eğer böyle bir imkanınız yoksa internetten eşinizle beraber emzirmeye yönelik bebeği tutma banyo yaptırma doğuma hazırlık gibi videolar izlemenizi ve prova yapmanızı öneririm. Bizim eşli eğitimimiz 2 haziranda(haftaya) isterseniz eğitimden çıkınca eşime neler anlatıldı size bahsedebilirim.
Baba daha önce bebek bile tutmamış olduğu için bebeğe zarar vermekten korkuyor. Prova yaparak bence hazırlık yapabilirsiniz.
Kendinize güvenin.
Ben bu süreçte kendime güveniyorum. İki anne de gelmek istiyorsa bebeği sevmeye gelsin ve gitsin diyorum.
Ben derste ve serviste emzirmeyi öğrendim bunun güveni de bende çok.
İki annenin de olmamasi daha iyi hem evinize misafir gelme orani da çok azalır, bebek ağlıyor çatlıcak gibi olumsuz saçma şeyler de duymamış olursunuz
Ben size inanıyorum bence başarırsınız
Eşinizle bereber önceden plan yapın bir de b planı yapın evde de bir refakatçiye ihtiyacınız olursa en yakın arkadaşınızdan rica edebilirsiniz
Önceden yemek yapıp buzluğa koyabilirsiniz
Siz yeter ki başaracağınıza inanın ve güvenin 
Bu arada ilk gebeliğim benim de 64 gün kaldı 
Güzel dilekleriniz ve desteğiniz için teşekkür ederim. Tabiki öğrendiklerinizi paylaşmanız beni mutlu eder sizin içinde Bi mahsuru olmazsa. Ben eşimle bu yönde karar verdim. Sizin gibi düşünüyorum bebekle bağımız daha hızlı gelişir. Kendi annemde olsa başkası da olsa sürekli müdahale edilmesinden hoşlanan biriside değilim dik başlıyım biraz. En güzeli böyle olması. Birlikte uyanır birlikte ağlar sızlar ama birlikte öğreniriz. Başkası varken rahat olacağımı hiç sanmıyorum zaten. Bebek bakımını 10 yaşımdan beri kardeşlerim, kuzenlerim olsun birinci elden olmasa da tecrübe ettim sayılır. Dediğiniz gibi Bi kaç konuda belki öğrenmem gereken şeyler var. Öğrenmeye açığım zaten sürekli araştırırım. Burası da iyi oldu benim için geç keşfettim ama iyi oldu
Haftaya cuma dersten çıkar çıkmaz tecrübemi anlatıcam
Eşinize lohusa psikolojisinden bahsetmenizi öneririm. Birbirinize bekletilerinizi söylemeniz faydalı olur.
Bir kez çok yakın çevremde lohusa psikolojisini gördüm.
Burda da bahseden arkadaşlar oldu
Eşime, lohusa psikolojisini anlattım ve şaşırdı. Bizim için faydalı oldu.
İkimiz de birbirimize beklentimizden bahsettik.
Ben eve gelen olursa hemen elini yıkamasını söyler misin benim mahremiyetimi sağlar mısın demiştim.
Daha çok şey konuştuk.
Anneme de beklentilerimi söylüyorum. Şuan için eşimle beraber atlatabiliriz inanıyorum ama çok zorlanırsam gelmeni rica edebilirim dedim. Mememi görmeni istemiyorum dedim. Annem hiii dedi iç çekti. Mememi gören biri olacaksa o kişi saglık çalışanı ya da eşim olmalı.
Çevremizde yakın olduğumuz kişilere ziyarete gelirsenin bebeğimizi öpmeyin kucağınıza almayın diyorum.
Gerçekten iletişim ve anlayış çok önemli
İhtiyacın olursa lohusa döneminden bekletiler diye konu açmıştım
Aşağiya ekliyorum 
Merak ettiklerin nelerdir mesela yardımcı olmak isterim elimden geldiğince 
Çok teşekkür ederim yazımızın sonlarında bahsettiklerinizi aynen bende çevremdekilere yaklaşık 3 aydır iletiyorum. Eşimle de lohusa psikolojisi hakkında konuşmak iyi olur. Desteğiniz için tekrar teşekkür ederim
Eşimle birlikte bu süreci atlatabilir miyim?
Beni bekleyen hazırlıklı olmam gereken zorluklar neler?
Lohusalıkta en çok neye ihtiyaç duyacağım ben ve bebeğim?
Yani benzer şeyler işte deneyimlerinizi paylaşırsanız benim için etkili olabileceğini düşünüyorum 
Aslında eşinin yardım etməsi daha iyi,çünki ona hər şeyi soyleye biliyorsun.ama baskasina kayinvalideye falan soylemekde cekindigin şeyləri eşine rahatlikla soyleye biliyorsun .benim eşim refakatci kalmayı çok istiyor kalcam da diyor .ama hadtahane izin vermiyormuş refakatciye,üzüldüm ben aslında…
Zaten hamillikte hep.esim yanımda oldu a nnemler uzakta 2 3 saatlik yol kadar.kayinvalidemde bize gelmiyorsun konuşmuyordular bizimle .6 ayımın hepsinde eşim bana yardım etdi .miydem bulandiginda bazen yemek bile yapiyordu.benim.miudem bulanmasına diye .
Bütün hamilelik acilarimi ona soyluyordum.ondan fikir aliyordum ve fikri tutuyordu bana yardimci oluyorduda.
Onuncin esimin refakatcim olmasini isterim.insallah izin verilir.
Sende bence esin yardımçı olamaz diye düşünme.hamileylen hep yanında olan o oldu çünki 
Eşimle herşeyi başardık hamile sürecimde de dediğiniz gibi yemekse yemek yaptı yardımsa yardımcı oldu hala daha öyle şükürler olsun. Hastanede kalabilir mi bilmiyorum zannedersem kalamaz. Devlette doğum yapacağım çünkü. Allahtan Bi mani olmazsa. İnşallah bu Lohusalıkta sürecini de sağ salim atlatır sizede tecrübelerimi anlatırım.
Evet ya bende hep diyorum inşallah izin verirler kalmasın için.cunki ben ameliyat olacağım hadtahanede izin yokmuş 
hic bir refakatciye
İnşallah gönlünüzden geçen olur.
Olmazsa da sıkıntı yapmayın sağlık çalışanları elbette yardımcı olacaktır. Önemli olan doğumu bebeğiniz ve sizin sağlıkla atlatması.
Amin inşallah teşekkür ederim Allah herkesin gonlune göre versin
Misafirim var şuan. Birazdan giderler gelicem. Ben gelene kadar @Cansu seni yönlendirsin istersen. Başıma gelenlerin bir kısmına şahit oldu kendisi 
Sen daha güzel anlatırsın biz seni bekleriz
Beklerim hiç sorun değil
Ben pozitif normal doğum hikayem adlı konu açmıştım, orda detaylıca anlattım canım. Okumak istersen oraya da bakabilirsin. Burda da kısaca bahsedeyim. Suyum geldiği için hastaneye gittik biz ve doğum serüvenim o zaman başladı. Eşimden başkasını istemedim ben yanımda ki kimseye de haber vermedik doğumhaneye girene kadar. Doğumdan çıktıktan sonra da annem ve kayınvalidem yanımda kalmak istemedi ama biz istemedik eşimle. Herşeyi biz deneyimleyelim istiyorduk ve öyle de oldu. Biraz zor oldu ama eş desteği çok önemli psikolojik ve fiziksel olarak. Eşim bana çok destek olduğu için ev temizliği, yemek vs düşünmek zorunda kalmadım. Sadece bebeğime odaklandım ben. Bence hastanede de kalabalık olunmamalı çünkü her kafadan bir ses çıkabiliyor ve anne adayı daha çok strese girebiliyor. Ben hastanede de çok rahattım doğuma girene kadar. Eşim uyudu, ben de doğuma hazırlayıcı egzersizlerimi yaptım, doğum yapanların odalarını ziyaret ettim, sohbet muhabbet vs. Bana daha iyi geldi böylesi. İnşallah bu doğumum da pozitif geçer Bu doğumumda şehir dışında olduğumuz için doğumdan 1 hafta önce annem gelecek mecbur çünkü her an doğum başlarsa kızıma evde bakacak birinin bulunması lazım. Sorumluluğumuzda olan bir kızımız daha olduğu için bu sefer mecbur bir anne desteği almamız gerekecek. Eğer gerçekten altından kalkabileceğine inanıyorsan bence eşin ve sen deneyimleyebilirsin. Lohusalık biraz da karmaşık bir durum olduğu için kendine destekçi arayabilirsin, o zaman yakınında kim varsa çağır. Tamamen sana kalmış bir durum yani
Teşekkür ederim okumuştum dediğiniz kısımdan yazınızı. Muhtemelen aşarız doğumu bende kimseye haber vermek istemiyorum yakımızda görümcem oturuyor onun bulunmasını hiç istemem. Eşimle başarırız inanıyorum. Birde Lohusalıkta zaten kimse gelsin gitsin dahi istemiyorum psikolojim nasıl olur kestiremiyorum. Yalnızlığı yadırgayan birisi değilim muhtemelen zorlanmam.dilim sivridir kendim kırılacağıma karşımdaki kırılsın diye içimdeki neyse söylerim. Çok zor günler geçirdik halen daha etkileri sürüyor Bi çok kişiye içten içe öfkeliyim. Öfkemi kusmak için bahaneler arıyorum desem yeri. Bunu da lohusalığımda yapmak bana stres verir bebeğime yansır. O yüzden herkesten uzak olmak bize iyi gelicek. Hamileliğimin ilk 5-6 ayı o kadar stresli geçti ki bu süreçte karar verdim yalnız kalmaya annemin de hastalığı tetikledi tabi bu düşünceyi i.
Ahh canım benim, sen nasıl uygun görüyorsan öyle yap Başarırsın biliyorum, kendine inan yeter Ben sendeki bu kararlılığı gördüm ve inanıyorum şahsım adına sana . Başarırsın
İnşallah çok teşekkür ederim desteğin için. Hepimiz sağ salim kavuşalım kuzularımıza
Amin canım benim inşallah