Normal doğuma odaklanıp sezeryana dönen doğum hikayem (40+4)
Merhaba güzel anneler, güzel kadınlar. Hamile olmadan önce de sonrada kendimi hep normal doğum yapacağım ben derdim. Normal doğumdan korkmuyordum belki o acıyı o duyguyu bilmediğim içindir. Hamileliğim boyunca çok araştırdım, gebe okuluna gittim ve içimde kalan küçük korkular bile geçti. Eğer sizinde korkularınız felan varsa kesinlikle gebe okuluna gitmenizi ve araştırmanızı öneririm. Tabi kötü doğum hikayelerine kulaklarınızı kapatın! Kötü araştırmalar yapmayın! Çevreme hep derim beyin gücümüz çok kuvvetli biz neye inanırsak neyin olmasını istersek o olur. Beynimiz onu yapmak için çabalar ve gerçekleştirir. Çok uzatmadan hikayeme geçeyim en iyisi
15 ocak pazartesi günü doktor kontrolüm vardı. Kontrole gittiğimde doktorum bebeğin suyunun azaldığını söyledi yatış verdi. Ama doğumhanedeki doktor da görsün dedi. Yatış belgelerimle birlikte doğumhaneye gittim oradaki doktorda kontrol etti. Evet suyun azalmış ama tehlikeli bir seviyede değil son ay su azalması normal dedi . Ve hastaneye yatış kararını bana bıraktı. Ben de hastaneye yatarsam ne gibi şeyler yapacaksınız bana tedavi vs diye sordum hiçbir şey dedi. Sadece gözlem altında kalacaksın ekstra bir şey verilmeyecek yapılmayacak dedi. Evim hastaneye yakın olduğu için ve hastanede psikolojimin yıpranmasını istemediğim için eve gitmek istediğimi söyledim o da tamam ama her gün Nst için geleceksin hastaneye dedi tamam dedim ve çıktık. Ben 16 sında Nst için gittim hafif sancı çıktı gönderdiler. 17 sinde Nst için öğleden sonra giderim demiştim ve sabah kahvaltıya oturmadan önce suyum geldi. Ama bir an da değil azar azar geliyordu. Ben sakin kaldım ve eşime haber verdim kaynanama söyledim onlar biraz telaşlandı ama ben gayet sakindim çünkü yapılması gerekenleri biliyordum. Duşa girdim çıktım . Hastane valizimiz zaten hazır arabada bekliyordu. Hazırlandım çıktık hastaneye. Hastane dediğim gibi yakın olduğu için 3-5 dk ya hastanedeydik. Saat öğlen 11-12 civarıydı Acilden giriş yaptırdım ve suyum gelmeye devam ediyordu. Doğumhaneye götürdüler beni. Nst kontrol felan yapıldı ve malesef hiç açılmam yoktu. Doktor dedi ki bugün doğum sancılarının gelmesini bekleyeceğiz eğer gelmezse yarın suni sancı vereceğiz. Bizim hastane eşli doğum kabul ettiği için ve biz gebe okuluna gidip sertifika aldığımız için normal doğumu eşli doğum olarak yapacaktık ve refakatçi olarak eşim yanımda kalacaktı. Biz eşimle beklemeye başladık tabii bu arada suyum gelmeye devam ediyordu ara sıra nst için geliyorlardı ve açıklığa bakıyorlardı. Saat 17-18 civarı suyumun rengi değişmeye başladı. Ben araştırdığımda bir yerde şöyle bir yazı okumuştum suyun rengi sarı kahverengi rengine dönüşürse eğer bebek içeride kakasını yaptığına işaretmiş. Bu bilgi aklımda kalmıştı ama emin değildim bu yüzde suyumun rengini değiştiğini ebeye haber verdim. Ebede görmek istedi fotoğrafını çekip doktora attı. Ve dediğim gibi bebek içerde kakasını yapmıştı maalesef. Beni acilen sezeryana alma kararı verdiler. Ben bu kararı gerçekten çok üzülmüştüm çünkü kendimi normal doğuma kadar çok alıştırmışım ki sezeryan fikri aklımda bile yoktu. Doğum sancılarım yavaş yavaş gelmeye başlamıştı bu yüzden Ebeye suni sancı verseniz olmaz mı diye sordum ebe de olabilir ama riskli olur çünkü hiç açılman yok ve bebek içerideki kakasını yapmış bu bebek için çok riskli dedi o yüzden doktor en doğru kararı vermiştir emin ol dedi. Ben de üzülmeyi bırakıp bebeğimin sağlığını kendi sağlığımı düşünmeye karar verdim ve kendimi bu sefer sezeryana hazırlamaya çalıştım. Bu sefer de kendimi psikolojik olarak sezeryan alıştırmaya çalıştım sakinleştirmeye çalıştım sezaryanı kabul ettim. Zaten her şey çok hızlı gelişti beni apar topar sezaryana hazırlayıp ameliyathaneye götürdüler. Ben biraz ameliyattan korkuyordum ama ameliyat ekibi o kadar çok iyiydi ki korkum da geçti. Özellikle anestezi doktoru çok güzel ilgilendi benle, ben belden uyuşmalı oldum. O belden vurulan iğneden çok korkuyordum ama anestezi doktorum bütün işlemleri tek tek güzel güzel sakin bir şekilde bana anlattı ve söylediği bütün talimatları güzelce yerine getirdim ve hiç hissetmedim hiç acımadı. Kısa bir süre içinde zaten belden aşağımı hissetmemeye başladım ameliyat başladı ve yaptıkları işlemleri hissettim biraz korktum bu sırada anestezi doktorum yapılan işlemleri ben görmediğim için bana anlattı sohbet ettik kafamı dağıttı öyle olunca daha sakin daha güzel geçti ameliyatım. Oğlumu çıkardıklarını gördüm hemen yan tarafta onu silip giydirdiler ve benimle baştan beri ilgilenen ebe direkt göğsümü açıp göğsüme koydu bebeğimi ten tene temas olsun kokumu alması için göğüsüme yattığı gibi ağlamayı kesti ve sustu birbirimize baktık
sonra ebe mememi tutup ağzına verdi ilk anne sütünü orada içsin diye. Çok güzel çok özel bir duygu, tarif et derseniz edemem. Tarifsiz bir duygu… Ben hem bebeğime bakıp hem hüngür hüngür ağlamaya başladım çünkü o duygu yoğunluğundan ne diyeceğimi ne yapacağımı bilemediğim için ağlamaya başladım. O sırada zaten estetik dikişe başlamışlar. Ben de ne yaptıklarını sordum onlarda güzelce anlattılar konuştular benle. Hem doğumhanede hem de ameliyatta benle çok güzel ilgilendiler çok güzel iyi insanlara denk geldim çok şükür . Ve bunu devlet hastanesi için diyorum. Ben devlet hastanesinde doğum yaptım. Yani her devlet hastanesi bir değil aynı değil hepsini bir tutmayın. Neyse ben ameliyattan çıktıktan sonra öğrendim ki bebeğimin ağzından kaka çıkarmışlar hep temizlemişler. Ama çok şükür ki yutmamış şuan çok sağlıklı çok şükür. Siz neye karar verirseniz verin nasıl gelmek istediğini bebek seçiyor aslında . Bu yüzden siz karar vermeyin bırakın kendisi karar versin nasıl gelmek istediğini. Önemli olan bebeğinizin ve sizin sağlığınızın iyi olması. Çok şükür ikimizde iyiyiz. Çok şükür ki kakasını yaptığını erkenden fark ettik. Çok şükür Rabbime bebeğim sağlıklı iyi
Fazla uzun oldu inşallah bıkmadan okumuşsunuzdur. Belki hikayemin size bir faydası olur