Hayırlı,huzurlu akşamlar herkese.
Boşluk olmuşken doğum hikayemi yazayım istedim.
Bilen biliyor nasıl bir serüven yaşadığımızı,bilmeyenede yeniden yazayım. Ben Fidan ve bebeğimiz Ömerle 19 cu haftamızdan itaberen keskin şekilde kısalan rahim ağzı uzunluğu ile (22mm) yatak istahetindeyiz aylardır.Bunun için rahim ağzı uzunluğuna pesser yerleştirdi doktorum. 28.09.23 de hastaneye gitdim pesserimi çıkardı doktor (37+0) haftamızda.Çıkarır çıkarmaz rahim çok güzel şekilde açıldığını ve zaten başından beri kısa olduğunu söyleyerek,doğum 2,3 saate başlar söyledi.Hastaneden çıkarak eve geldik yemek yedim,kıyafetlerimi değiştirip daha rahat birşey giydim ve evde bir kaç saat boyunca sancının gelmesini bekledim.Kasılmam 30 dakikada 2 defa tutuyordu zaten.Neyse hastaneye gitdim tekrar kontrol etdi açıklık 9 kadar ulaşmış söyledi doktor ama benim ciddi şekilde bir sancım yoktu.Yaklaşık 6 saate kadar suni sancı ile sancı çektim.Zerre ciddi bir sancı hiss etmiyorken sancı aralıkları kısaldı ama hiçbir şekilde bebeğin kafası kanala girmedi.Girdi doğrusu kordon boynuna 1 defa sarılmış ve arkada yerleştiği için bebek kafasıyla kanala geçmeye çalışıyor kordon onu geri çekiyordu.Doktorum artık böyle olmayacağını sezeryana alnımamı istedi o an kahr oldum üzüntüden.Ben kendimi normal doğuma o kadar iyi hazırlamıştım ki,hiç beklemiyordum bu kadar açıklık varken sezeryan olacağımı.Ailemle konuşup beni ameliyat odasına götürüp,hazırladılar.Spinal anastezi olarak yaklaşık 5 dk kadar bebeği alıp 20 dk civarında dikişler atılmaya başladı.Savaşçı Ömerin ağalamasını duyduğum an yaşanan herşeyi o an unutdum.Aylardır yaşanan zorluk ve zorlu geçen bir doğum…Yaşanan herşey için şükür edip sadece ağladım… 37+0 ci hafta,kilo 3.200 gr,boy 50 cm.
Sabır,tevekkül,şükür…
Rabbim isteyen herkese bu duyğuyu yaşatsın ama en güzel bir şekilde!
Soran,sormayan herkese teşekkür ediyorum.İyiki sizleri tanımışım !