Merhaba arkadaşlar eşimle 4 yıllık evliyiz sürekli tartışmalarimiz oluyor ama ufak sebeplerdi birbimizi sevdiğimiz için ayrılmayı denesekte yapamadık. Şimdi hamileyim 28. Haftamdayim. 1 aydır uzaktik telefonda ara ara tartışmalarimiz oluyordu ama supriz yapıp erkenden geldi fakat suratı asık ne bana sarıldı ne karnımı sevdi hamile olduğumdan beri sadece hastane işlerini alışverişini yapıyor hiç sorup merak etmiyor. Bugünde balkona çamaşır aşmaya çıktım üstüm dar diye beni azarladı zaten evde de yatakta iki yabancı gibi birbimizin yüzüne bakmadan takiliyoruz. Konuşmak istesem sürekli beni suçlayacak saçma bahaneler buluyor. Makyaj gibi. Artık çok yoruldum ağlamaktan gözlerim şişti. Sonra çok düşündüm huzursuz bı aileye çocuğumu dahil edemem. Gittim yanına boşanmak istiyorum dedim. Manevi olarak yoksun böyle bir aileye bu çocuğu sokamayiz dedim. Ben kendimi yetistirememisim umutsuz vakaymisim annede olmazmış benden o olgunlukta değilmişim. Benim tek isteğim ondan az bir şey ilgiydi başka birşey degil. Geldi bütün huzurumu kacirdi. Yetmesmis gibi bunları söyledi kendimi çok yalnız hissettiriyor. Bosansam nasıl olacak onuda bilmiyorum ağlayıp duruyorum boğazım düğüm düğüm ben bunları hakedecek hicbirsey yapmadım. Artık çok yorgun hissediyorum… bebeğime zarar vermektende korkuyorum tek başıma yapabilirmiyim bı cikmazın icindeyim sanki
Hamilelikten önce nasıldı aranız
Boşanıp boşanmama konusunda en doğru kararı sen versin. Ama özür dileyerek söylüyorum. Bu denli duygusuz bir insanla gelecekte ne kadar ilerleyebilirsin bunu düşün. En önemlisi de bir can dünyaya gelecek ve aynı problemlerin onun yaşama ihtimali de yüksek. Babadan ve eşden bu denli duygusal açlık ilerde çok daha büyük problemlere yol açacaktır. Önceliğiniz Bi aile terapisti ile görüşmek olabilir. Bunun için e-devletten de başvuru yapabilirsiniz. Ama baktınız ki sorun çözülmüyor, elinizden geleni de yaptınız, boşanmanız sizin ve çocuğunuzun ruhsal sağlığı için daha iyi olacaktır. Şöyle de bir gerçek var, çocuklar küçükken gerekeni yapmamak işleri daha da kolaylaştıracaktır. Büyüdüğünde daha fazla depresyona yol açan sorunlar ortaya çıkıcaktır. Önemli olan, önceliğiniz şu an siz ve sizin sağlığınız, sizin ne hissettiğimiz!!! Hakkınızda her zaman hayırlısı olsun. 
Ben 7 aylık hamileyim 6 ayı kavga ve boşancamla geçti, eşimden ben de sadece ilgi bekledim, o bebek alışverişi bile yapmaz sadece arabasina harcar hatta bir çok şeyi yapmaz yani, ben çalışıyorum o da arada desteklemeye çalışıyor, ama 5yasindaki kızıma iyi bir baba, deli gibi kavga ettik bu süreçte hiç acımadı bana hem de hiç ben kızdım o kızdı sadece ilgiydi istedigim ama aile terapistim bana demişti ki şu süreçte ya yanlış bir karar alıp pişman olursan, doğumu bekle demişti, ilgilenme eşinle bana bunu onlarca insan dedi yapamadım, ama dün bir arkadaşım babasız olmaz dedi çocuklara, ilgi dersen kaçarlar kaçıyorlar valla, kendine uğras bul, bosancam dedikce o tarafa kayıyor insan hiç anımsama dua et dua oku evde Bakara süresi ac, bebisine Yusuf ve Meryem suresi dinlet, yemin ederim 6 ay ağladım alt üst komşum beni dinledi her akşam beni haklı buldular, ama bebeğe ediyor insan sen bebeğe dönünce adam da sana dönüyor. Boşver. İnsanlar değişmiyor inatlasiyor hatta erkekler, ha bu onların ayıbı, bugün eşime sarılmak geldi içimden bana sarıldı bir de bosancam diyordun dedi, ben de göz hapsindesin dediklerimi yapmazsan eski halime dönerim dedim, geçti gitti 
Allah içlerinden versin onlar da şaşırıyor özellikle 2. Bebekte ama ne yalan söyleyim insan boşanma sınırında yaşıyor, ama değmiyor, bu cümleyi çok kullanma… lütfen… Biraz zaman ver size, yürüyüş yap, Sinan Canan falan dinle çok iyi geldi bana
Sormamın sebebi bir kadın hamileliğinde aşırı derecede duygu karışıklığı yaşaya biliyor ilk başta bana saçma geldi ama bende öyle oldum.
Dinen de hamilelikte boşanmak olmuyormuş boşansanda geçersiz o yüzden sen ilgiye değil de bebeğine odaklan onun sağlıklı bir anneye ihtiyacı var böyle düşünürsen kensine ve bebeğine zarar verirsin
Eğer boşanmakta kararlıysan mücadele etmen gerekecek ama geç olmadan yani çocuk doğmadan boşan boşanacaksan çünkü çocuğun olara kalır . Boşanmak istiyorsan boşan Ailen arkandaysa rahat ol . Korkma . Çünkü sevmese bile erkekler genelde yuvaları dağılmasın diye ellerinden geleni yaparlar. Seni bile deyersiz hiss etdirirler manipüle gibi … iyi düşün umarım iyi olur
Hamilelikten öncede çok iniş çıkışlar yaşadık mahkeme kapısından döndük. Terapiste gittik biraz düzelince ve çocuk haberini alınca yarıda bıraktık
Zaten konusunu açtığımda ben boşanmam diyor aynen öyle manipüle etmeye çalışıyor. Duygusuz değersiz yalnız hissettiriyor onun dışında evinin maddi sorumluluğunu yapıyor gözü dışarıda biri degil. Ama ben bu kadar degersizliği aynı evin içinde yapayalnızligi haketmiyorum
Benimde korkum o cokmu erken karar veriyorum karışık duygular içindeyim. Bebekleri çocukları çok sever normalde ama karnimda bebeğimiz ve onda en ufak heyecan gormedim
Kimse haketmiyor ama yalnız değilsin ki… Bak biz sana kayıtsız kalmıyoruz, dua et edelim, bazen beceremiyorlar adamlar işte dua et iyi bir baba olacaktır, şans ver size bebeğine eşine biraz sabır ve zaman… inan ve gülümse…
Sevindim sizin adiniza en azından toparlamissiniz 
zamninda bende çok açtım bakara suresini dualar iyiysek ertesi gün geri kötü oluyorduk. İnansam iyi olcağmiza yine açıp dinlerim.
Boşanma konusunda birşey diyemem fakat öncelik kendi ayaklarının üzerinde durabilmen maddi anlamda çünkü çocuk büyütmek gerçekten hem maddi hem manevi anlamda çok zor eğer ki bir işin bir kariyerin varsa şuanda bence de uzatmanın bir anlamı yok en azından ona hizmet etmezsin annesi gibi bunca dersin arasında birde çamaşırı yemeği senin üzerinde buna hiç gerek yok yeni başlangıçlar zor olabilir ama sonrası çok daha güzel. Dediğim gibi bence önceliğin ayaklarının üzerinde durabilmek olmalı ki bu süreci daha kolay atlayabilesin
Aslında şöyle oldu bir komşum namaza basla ve sabah namazından sonra yaşın oku dedi evin kapılarını aç bakara oku dedi… Bize imkansız gözüyle bakıyorlardı artık annem babam kardeşim herkes kayinbabam bile bosanin kızım yani biz sizi anlayamadık niye 2. Çocuk dediler…ama denedim komşumun dediğini, inan daha toparladık bitirmek kolay önemli olan sizin kendinize dönmeyi basarmaniz, ben de size tavsiye ediyorum namazı inanın umutsuz vakaydik inanın namazı her vakit kilamiyorum ama çabalıyorum ve de 3_4gun oldu henüz düşünün ve sarılmayı seçtim ona şans ver hayatına dön sen bosanicam dedikçe gelemiyorlar vallahi yaşadım gülümse ve sarıl…
İnan biz hep kötü oluyorduk bir gün iyi 5 gün kötü evde kalmiyordum çalıştığım kurumdan eşimin ve benim çok sevdiğim bekar bir ablamiz var ona gidiyordum aksam saat 10da 3-4 gün kızımla oynayıp uyutup gidiyordum sırf kavga etmeyelim artık diye sosyal medyasından herşeyden bıkmıstim, hamileyken birine sarıyormuş insan öyleymiş yani düşündüm evet ben adama sarmıştım o merhametli güzel adam gitmişti, ama yaşanan güzel anlara veda etmek olmaz olmadı,biz de 5,5-6senelik evliyiz bu süreç doktora yapicam eğitim işle geçti ve ilk bebeğimi buyutmekle, boşluğa düştüm doktora bitince ilgi bekledim uzaklaştı hayatımın şokunu yaşadım, şaşırdım, ama yıkarak olmuyor, benim içime sinmiyor başka birinin eşime sarilma ihtimali ben ayrılırsam o kadar emek etmişim yedirmem o gözle bak 
İnsallah düzelir canim geçici bir süredir diye umuyorum. Bosanalim dedikten sonra elini ayagini komple cek adamdan bi sure beklentiye girme bakalim duzelecek mi yada anlayacak mi hatasini eger bi konunun ustune defalarca konusursaniz diyecegi tek sey bu kadin konusuyor bu kadin gitmez. Hani bi laf var ya kadinlar susarak gider susmak en buyuk cevap evet zor biliyorum icin icini yer icini boşaltmak istersin ama dayan. Veden ailen arkanda durur mu baba evine dönsen dururlarsa konuyu annenle yada babanla konuş derim boyle boyle davraniyor ne zamana kadar sabrederim bilmiyorum dersin siz ne düşünüyorsunuz dersiniz. Destekleriini alirsan bebis dogduktan sonra yolunu cizersin çünkü ayni evin icin sirf çocuk icin beraber durmak cok sacma olur o cocukta hisseder huzursuz ortami
Anladım canım Allah yardımcın olsun. Yinede bu düşünceleri aklından çıkar bebek doğana kadar doğduktan sonra daha sağlıklı kararlar verebilirsin
Herkesin yaşamı, yaşama bakışı farkli. Ben kendi adıma degil hamileyken normal zaman da bana psikolojik şiddet uygulayan bir adamla evlilik surdurmeyi tercih etmezdim. Kaldi ki çocuğum mutsuz olduğum, incitildigim bir ortamda durmaya devam ettiğimi görsün hic istemem. Cunku bir anne olarak yetişkin bir birey olduğunda, mutsuz olduğu yerden gidebilsin ve bunun olmasi gereken olduğunu öğrensin isterim. Ayrica size sarfettigi cumleleri esinize iade edebilmek isterdim. Toy davranışları karşısında sizin olgunluğunuz, onu ezmiş ki sizinle bu şekilde konusabilme hadsizligini göstermiş. Tabi ki bunlar bejim bakış açım ve seçimlerim. Umarim kendi adiniza en mutlu olacağınız ve mutlu bir çocuk yetistireceginiz yontemi bulursunuz.
Şuan burası hamileler grubu olduğu için kimsenin kafa çok yerinde değil. Hele ki boşanma gibi çok ciddi bi konuda. Yaşadığın gerçekten çok zor şuan değil ama hayatımın bi kısmında bende bunları yaşadım. Erkekler adapte olana kadar ya da yaşadığı olaylarda ilk eşlere sarıyo galiba. İnşallah eşinde her ne yaşıyosa düzelir ve sana sadakatle bağlanır.
Para konusunda zorunlular ya öyle düşün . Benim eşimde mesela başkalasiyla konuşmasını yakalamisdim yeni evlendigimde . Kaynanama söyleyince senin marifetin demişdi . Eşimle boşanalim demisdim kabul etmemişdi evi geçindiriyorum sana para veriyorum içmiyorum daha ne istiyorsun fln demişdi . Tabii affetmisdim . Çünkü gidicek hickimsem yok. 18 yaşındaydm . Ama yine yapsa kesin boşanırım artık korkmuyorum da çocuğumada sahip çıkarm . Annem Babam olmadan . Kısacasi iyi düşün çocuğunun geleceyini senin geleceyini