Kızlar artık sinirden ağlamak üzereyim. Bir senelik evliyim.39+2 haftalık hamileyim. İlk hamileliğim. Son haftalarım çok zor geçiyor. Herkeste oluyor mu bilmiyorum ama bu aralar yaramaz çocuklara tahammül edemiyorum. Çocuk sesine katlanamıyorum. Eşimin ailesiyle ve abileriyle aynı apartmanda yaşıyoruz. Beş tane küçük yiğeni var. Her gün her gün bize geliyorlar.İçlerinden biri o kadar yaramaz ki gelince bütün çocukları bize çağırıyor ve evi alt üst edip öyle gidiyor. Eşimin hatrına sabrediyorum ama dağıttığı yerleri toplayacak, yaramazlığına tahammül edecek dermanım yok. Oturup ağlamak istiyorum çocuk her gün her gün geliyor. Eşime söylüyorum o daha çocuk diyor. Ben olsam hamile birinin evine çocuğumu göndermezdim insanlar niye bu kadar düşüncesizler. 
Kapıyı acma zile basıp basıp gitsinlrrr kocan ararsa da uyuyordum de
Bı sınır katın sizde yani esinize söyleyin hamileyim kaldıramıyorum yani başında böyle rahatlık verirseniz hep siz cekersiniz
Hamile kadına beş çocuk birden yollanmaz çocuklar için demiyorum annelerin işgüzarlığı yanlış anlama ipleri ellerine verirsen kukla gibi oynatırlar aile apartmanında yaşamak çiledir bebek dopduktan sonra dakika başı bebeği sevmeye yollarlar çocukları önlerini kes açıkça kabul etme ben hastayım yatıyorum de yada kapıyı açma geri dönerler bir iki vazgeçerler
Onlar gelmeden sen git sen gitmeden gelirlerse de anahtarını al onlarla beraber evlerine git sende hergün yada kapıyı açma eşin birşey derse onu da kapıya koy abisine gitsin
Ne kadar anlayışsızlar eşimin akrabaları hamileliğim de davet etmeme rağmen yorulmayayim diye nazikçe gelmeyelim dediler. Artık böyle anlayış gerektiren bir çağda olmalilar. Esinle konuş egilemiyorum kalkamiyorm vs de yada dağıttıkları yerleri toplama öylece kalsın iyi hissetmiyorum de yat
Ay sorma canım bende aynı durumdayim bizdede var bı tane on cocuga bedel leş gibi yapıyor her yeri eşim zaten gece calisyor işe gitmeden damliyolar üç yasinda altına bez bağlamadan yollar annesi koltuğuna halima iseyip duruyor midem almıyor artık hiç biseyi kendi evimde halılari yikattim evi serdim doğumuma bı kaç gün var benimde ama.yine leş gibi söylüyorum kadın suratıma bakıp gülüyor zor tutuyorum kendimi
Ben eşime söyledim zaten bel fıtığım.var iş yaparken canim çıkıyor çekemem dedim annene söyle her indigininde tutup onuda getirmesin annesi baksın dedim hiç ugrasamicam valla
Ah ya çok üzüldüm. İnan benim 4 buçuk yaşında oğlum var. Okuldan arkadaşlari vardı ara ara geliyorlardı bize. Ben 5 aylık hamile iken geldiler ve evi tarumar edip gittiler anneleri bile toplamak nezaketinde bulunmadilar. Bende o zaman bu zamandır gelmek isteyeni kabul etmiyorum açıkça. Kimse de kusmedi kuserse de umrunda değil açıkçası. Bu yeğenin anası yok mu Allah kolaylık versin ama ben şahsen almazdım eve öyle dagitiyorsa. Doğumdan sonra sütün kesilir stresten uzak kalman lazım ve içine atıyorsun. Bence açıkça söyle kafam kaldırmıyor diye. Eşinde çok fikirsizmis. Benim eşim olsa alma der direk. Anasına gidince bir iki kere iş buyurdu dedim kusura bakma benim kendime hayrim yok doğum yaptıktan sonra ne istersen yaparim ama. Alınırsa alınsın canımdan kiymetli değil kimse.
Ayyy tam benlik bı sorun biz eski evde kiraciydik işte aile apartmanı ama kocamın ailesi değil işte ortalama 5 aylık hamileydim galiba o civarlarda neyse alt kadının çocuğu vardı bak mahallede çok çocuk var oynar eder banane bu kadının cocugu sabahın yedisinde mahalleye çıkar anne o anne anne diyip yüksek sesle seslenirdi anneside Allah’ın cezası ya çocuğuna bak yada eve al belki çocuk geberdi arabanın altına girdi yok e en alt katta yaşıyordu en son zamanlarda çocuk su istiyor artık eve de almıyordu pencereden veriyordu o çocuğun sesine ağlıyordum her anne diyisinde zıkkım diyordum yani anlatamam neyse ki kurtuldum hala aklıma gelince sinir damarım.atiyor
Bide yeni evliyim karnımda bebek var diyorum başıma gelmesin neyse kapıyı çalıyor içeri aldım günah dedim anam yatak başlığının üstüne çıktı ordan çıkardım pencereye ordan da çıkardım koltuğun en üstune şeytan nasıl kalemi gördü yeni koltugun üstünü çizdi dedim tam bende ki sabır bu kadar kapının önüne koydum tövbe açmadım anası da anladı on yirmi kez çaldı açmadım dahada gelmedi bak sabah sabah aklıma geldi delirdim ha
alemsin ya. Kız bizim çocuklar neler yapacak acaba başkalarına kim bilir.
Benim çocuk böyle yapsa kemiklerini.kirarim.bi insan çocuğuna sahip cikicak canım bakamicaksam dogurmucam çocuğumla ilgililenmesi lazım beni tanımıyor niye bu çocuk evimde desinki yabancı eve gitmesin istemiyorum yada niye çocuğun saatin yedisinde dışarda ve kendi içerde nasıl uyuyabiliyor ayyy sinir damarım.gevsedi inan her sesi geldiğinde ağlıyordum
Bence apaçık söylesin yalan niye hamileyim kimseyi istemiyorum bu kadın mecbur mu milletin çocuğuna bakmaya kendi çocuğu olsa onlar kabul etmez ha valla eşinin hatrina sabredersen doğduğunda çocugun çocuğu sevmeye her dk hepsi gelicektir