9 haftalik ilk gebeliğim öncelikle bebeğimi cok seviyorum hep hayalini kurduğum birşey gerçekleşti Asla miniğimi istemediğimi düşünmeyin esimi de cok seviyotum ben surekli temas eden biriyim temas etmemeye ise giderken opmemeye başladı uzuluyorum çok fazla 2 gunden beri böyle beni sürekli open doyamayan sarilan adam yok sanki benim sürekli ağladığımı kendimi üzdüğümü de bilir biliyirum surekli aglamanin bebeğime zarari var yarari yok ama elimde degil ben gebeligimi ogrenmeden önce daha cok guluyordum ama artik yuzum hep asık inanın elimde degil kendimin farkindayim ben aşırı üzüldüğümde kendime zarar veriyorum( saçlarimi cekmek duvara kafamı vurmak gibi) lütfen yargılamayın ben önceden gebe olmadan once psikoloğa gittim saçlarımi cekmemden çok cekiyordum esim çok kiziyordu cektigim için ama elimde degil ilac kullaniyordum.Ben korkuyorum sanırım çok strese giriyorum esimin benim korkularimi anlicanı dusunmuyorum. Eşimi boyle anlattigima bakmayin ne istersem alir ne dersem onu yapmaya calisir ama kimi zamanda batiyo boyle ilk gebe oldugmu duydugunda çok korkmustu hâlâ da aynidir bana onceki gibi sarılmaz bebege zarar gelecek diye kolunu karnima koyuyordu artık yapmiyo oysa ben bebegimin onu da hissetmesini istiyorum o karnima dokunsa benim içim sicacik oluyo neden boyleyim ne yapmam lazım bunlari anlatirken bile strese girdim mideme agri girdi
Bebeğiniz daha henüz çok küçük 
Siz ne kadar anneyseniz ve endişeleriniz varsa aynı şey baba için de var. Eşimde başta hiç dokunmazdi karnima hatta bunu bahane bilip kaç kere ağladım. Fakat bebeğim büyüdükçe o da buna şahit oldukça daha da alışmaya başladi. Artık dokunuyor ve hissetmek istiyor. Korkuyor ve ona zarar vereceğini düşünüyor olabilir. Onunla konu hakkında konuşun. Gebelik dönemi biz kadınlara nasil ağır geliyorsa aynı şeyi hayat arkadaşimiz da bize şahit olarak yaşıyor. Bu mübarek ayda Kur an-ı Kerim okuyun ve peşine mealini okuyun. Dünya üzerindeki sıkıntılar maalesef bizlerin sınavi için var. Annelik bedensel olarak yürütülmez ki sadece… Zihnen de her türlü zorluğa strese göğüs germeyi gerektirecektir. Bunu yaşamın ayrılamaz bir parçası olduğunu kabul etmeliyiz. Ayrıca bütün insanların bu hayatta elde edemediği, kaybettiği hatta ulaşamayacağı emelleri var Sizi rahatsiz eden, sizi yoran her ne varsa bunları not edin. Güzelce bir deftere icinizi dökün ve sonunda ağlayın (Abartmadan-Kendinizi asla ve asla yormadan). Ve defteri kapatın ama bu sefer gözünüz bile yaşarmasın. Sizi yoran şeyler gözyaşlarınızla birlikte uçuup gitsin
(Ben hep öyle yapıyorum)
Kaçıncı haftadan sonra dokunmaya basladi peki birde ben ne zaman kacinci haftada bebegimi hissedicem
- Haftalarda iyice hareketlenmeler oldu. Karnım açıkken göbeğim belliydi.
Eşinizle konuşun enişinize söyleyin zarar gelmez o benim karnında güvende seni hissetmeye ihtiyacı var diyin siz sarılın eşinize bana neden eskisi gibi sarılmıyosun deyin belki eşiniz sizi ve bebeğini incitmemek için böyle davranıyodur
Konustum evet oyleymis incitmek istemiyormuş zarar gelecegini dusunuyor belki de oyle bilemem ama çok ihoyacim oluyo dokunmasına zorla yani o korkarak elini karnima getittirmiştim bi ara o kadar iyi geldi ki icim yumusacik oldu desem yeridir cok iyi gelmisti ben hep oyle hissetmek isiyorum sanırım
Hep dile getir senin için sen kendini öyle iyi hissettiğini söyle asla moralini bozma Allah yardımcın olsun canım
Sakin ol canim benim ileri seyiye anksiyette problemim var. Ilac kullanmak istemedim dualar namazlarla iyi giduyordu. Hamile kalinca cok sevindim mutku oldum. Ama sonra siddetli bir depresyon duygu durum değişikliğine girdim. Rapor verdiler 1 hafta evde sadace aglayarak gecirdim. Icim sıkılıyor, nefesim daraliyor, icimde bir sikinti varmis gibi oldu ama. Dua namazla cok şükür gecti. Bende psikolog araştırdım sonra toparladim. Gitmedim. Iyi geçecekse uzman yardimi al. Herkes ayni duygulari yaşayamıyor. Her hamilelik her anne farklı bence
Eşinle sürekli konuş kendi içinde yaşama her zaman dile getir bana dokunman bebeğimi hissetmen beni de rahatlatıyor de çünkü o dokunmadıkça sen daha çok düşüneceksin bol bol dua et elini karnına koyup la ilahe illah de salavat getir. Rabbim büyüktür benimde bazen kendimi yerden yere vurasım geliyor ama düşüne düşüne kafayı yiyeceğim zamanlar olduğunda uyuyamıyorum yatamıyorum sonra bi bakıyorum boşa kendimi hırpalıyorum dua namaz abdest bir nevi rahatlatıyor eğer bu şekilde atlatamazsan tabiki de destek al çok zor oluyor hamilelik psikolojisi eşlerimizden çok destek istiyoruz ama onlarda kendince haklı şeyler düşünüyorlar. İnşallah atlatırsın…