Arkadaşlar merhaba kendimi hiç iyi hissetmiyorum buraya yazıp sizlerle sohbet etmek istedim kendimi işe yaramaz Koca eline bakan çirkin kilolu biri olarak görmeye başladım altı aylık hamileyim bankacıyım çok iyi bir işim vardı bankadaki görevim çok çok iyiydi üst düzeyeydi ama evlendikten sonra eşim calismami istemedi daha doğrusu hamile kaldıktan sonra calismami istemedi işten ayrıldım bütün gün evdeyim hiçbir şey yapmıyorum kocamın eline bakıyorum para versin ihtiyaçlarımı alayım kuaföre gideyim vs diye Allah var yukarıda beni hiçbir şeyden eksik etmiyor çok şükür durumumuz iyi çalışmama zaten normal şartlarda da ihtiyacım yoktu keyfi olarak çalışıyordum ama ben bütün gün evde yatıyorum evde yardımcımız var o yüzden ev işi vs de yapmıyorum bir tek yemek yapıyorum Ama kendimi çok işe yaramaz biri gibi hissediyorum kilo aldım kıyafetler olmuyor kendimi çok çirkin hissediyorum giydiğim hiçbir şeye yakışmıyor evde oturmaktan çok sıkıldım dışarı çıkıp biraz yürüyüş yapıyorum bu sırada eve girmek istemiyorum bilmiyorum ne yapacağımı psikolojim çok bozuk hiçbir şeyden zevk almıyorum hiçbir şeyle mutlu olmuyorum
Kendimi gördüm diyebilirim ama bunu aştım yalan olmasın 36. Haftama gireceğim ve 1 aydır bunu aşabildim . Biz bir yıldır evliyiz 3 senedir de eşimle birlikteyim . Evlendik hem başka şehire gelin geldim hat kursuna katıldım iş bulamadım bende din kültürü öğretmeniyim . Önceden çalışınca işte kendi param falan rahattım yani o bie güvence gibiydi iş bulamadım hazır da değildim evlendikten 5 ay sonra hamile olduğumu öğrendim sonra bu duruma adapte olmaya çalıştım 3 4 ay geçti tabi 5. Ayımdan sonra 7. Aya kadar kilo alınca kıyafetler olmadı karnım büyüdü falan tabi kendimi ruhsal olarak çirkin hissediyorum böyle ama demişler ya sizden kötü olanları da görün diye yani sonra şükredecek çok şey var dedim hala elim yüzüm düzgün hala beni her halimle sevem biriyle beraberim . Artık geldiğim son noktada şöyle düşünüyorum gebelikte temkinli gittim 8 ayda 8 kilo aldım ve doğumla birlikte gidecek kiloların bir kısmı sonrasında emzirme ile bir efor sarfedeceğim beslenmeme dikkat edersem kilo da veririm zaten çocuk temposu ile hayatımı düzene sokarım . Eşim de çalışmam ya da çalışmamam konusunda bişey demiyor ama çocuğumun en güzel zamanlarında yanında olmak istiyorum 2 3 yaşına gelene kadar yavaş yavaş kpss çalışırım nasip olursa atanırım diye düşünüyorum evde sıkıldığım zamanlar kitap okuyorum resim çiziyorum örgü başka hobiler el işi yani bunları yapıyorum . İnan bana aslında kötüyü düşündüğümüz için böyle oluyor aslında çok güzeliz sevdiğimiz bir yuva kurduk sadık kalabilmek güven duygusu çok güzel şeyler biz bir şeyler stabil gidince diyoruz ki ay çok sıkıldım ama rutin hayat bile öyle büyük bir nimet ki onu bu böyle depresyon zamanlarında hatırlatmak kendimize bizi iyi yapabilir. Biraz uzun oldu ama umarım sende kendin için güzellikleri listele ve moralini yüksek tut 
Bu benim ikinci evliliğim ilk evliliğimden 15 yaşında bir oğlum var tek başına yaşıyordum ben kendi ayaklarımın üzerinde duruyordum iyi bir gelirim iyi bir işim vardı iyi bir konumum vardı iş yerinde istediğim zaman arkadaşlarımla dışarı çıkıp geziyordum yiyip içip eğleniyordum yani bekar kendi ayakları üzerinde duran maddi durumu iyi olan bir kadın neler yapabiliyorsa onları yapıyordum ama şimdi bütün hayatım değişti bütün gün evdeyim hiçbir şey yapmıyorum yapasım gelmiyor Bilmiyorum bazen diyorum Allah’ım şımarıklık mı yapıyorum rahat mı batıyor ama alıştığım bir hayat düzeni vardı ve bir anda bu bozuldu özgürlüğüm gitti sürekli ağlıyorum şunu yazarken bile ağlayarak yazıyorum bekarken yaşadığım evimi özlüyorum eşyalarımı özlüyorum o hayatı özlüyorum çok mutsuzum
Bende 25 yaşında evlendim o vakte kadar da üniversitesi olsun sonrasında çalışma hayatım olsun okul çocuklar o kadar seviyorum ki ve serbesttim öyle ama şimdi evdeyim tabi insanı bi buhran basıyor anlıyorum sizi ama şöyle düşünebilirsininiz güzel bir evlilik hayatı kurmuşsunuz kimi insan bunlara sahip olamıyor istiyor ama nasip olmuyor kimi çocuk sahibi olamıyor siz tekrardan kendiniz için bir sil baş yapmışsınız yeni sürecinizi olumlama yapın bazen kıyaslamalar iyidir eş demek iki yarımın bir bütünü demek mesela bunu kendinize diyebilirsiniz sürekli inanın bende böyle anlarda size ne yazdıysam kendime sürekli bunu hatırlatıyorum yoksa hayat malesef tekdüze gitmiyor. Ve istediğimiz şeyler olmaya biliyor anınızı yaşayın Allah korusun yarın elimizden gitse üzüleceğimiz şeylerle sınanmayalım ondan hatırlayıp şükür etmek önemli canınızı sıkmayın olumlama yapın hobiler edinin