14.06.2018 Canimdan can koparildigi gunun ilk yildonumu…huzun aci tarifsiz izdirabin adi. Ahsenim prensesim kokusunu bile bilemedigim yavrumun dogumu. Arife gunu zamansiz gelen sanciyla yavrumu dogurdum. Ramazanin son iftarinda ailecek yarin icin bayram hazirliklari yaptigimiz gun de daha dunyaya gelmesine iki ayi olmasina ragmen zamansiz gelen yavrum 37 yildir yasadigim tum acilara celme atmis halde evlat acisi adi olan tarifi anlatilamayacak derinlikte ve kisacasi dunyada cehennem diyebilecwgim bi aciyla muhatap oluyordum. Rabbimizin dusman basina vermesin dedigimiz bi aci. 10 yil once 5 sene bilgiislem gorevlisi olarak calistigim hastaneye zamansiz dogumum ile ambulans esliginde gidiyordum. Korku panik uzuntu sevinc karmakarisik duygular iceeisinde acile giris. Acil doktorum kimi zaman nobete denk gelsigimiz sevdigimiz bi hocam. Hemsire arkadas o gunki nobetci mesai dostum. Koca hastanede eskiden calistigimiz insanlara denk gelmem ayri bi tevafuk sebebim. Ama ne olursa olsun tum tanidiklara iyiliklere ragmen olan oliyor ve doguma aliniyorum. Sanci agri bagirislar hastanede esimin dort dolanmasi adini aglaya aglaya sayiklamam doktorun esini cok seviyorsun anlasilan demesi beni teselli edip doguma hazirlamalari unutulmaz. Ve siddetli aciyla yavrumun dunyaya gelip tityerek aglamasi benim gozyaslarim kanlarin tum odayi doldurmasi Oldugumu sandigim gun. Premature minnacik kizimin ahsenim dogdugu gun. Kucagima bile verilmeyip direkt kuveze konuldugunda tityerek agladigini gordugum yavrum. Su an bunlari yazarken gozlerim sulu gormeden yaziyorum nefes bile zor alarak yaziyorum Rabbim kimseye yasatmasin. Beni annelere ayrilmis odaya cikariyorlar. Yanimda dogum yapmis yavrusu kuvezde baska bi anne var. O da yarali ben gibi. Ama bakiyorum guclu o. Annesi var yaninda kapi gibi. Sicak corbasini icmis dogim sonrasi. Uzaniyo. Ben mi? Ben cok usuyorum. Kan kaybettigim icin yeni dogumdan cikmisim acim halsizim ve donuyorum ayrica her zamanki gibi yalnizim. Aslinda herseyim ve herkesim var ama yalnizim kader… esim doktorun talimatiyla hastane ariyor yavrumun sevki icin. Ben herseyden habersiz yavrumu getirecekler diye beklwmekteyim. Yan odadan bi bebek aglayisi geliyor bwnimki mi diye bende aglamaktayim. Kalkmaya calistikca esim frenliyo en sevdigim arkadasim refakatcim olarak geliyor cok sukur varligi huzir veriyor ama aklim ruhum yavrumda. Esim gece yarisi yavrumuzun rahatsizligini anlatiyor yanima gelip. Karicigim kizimizda nefes borusuyla yemek borusu gelismedigi icin onu ameliyat etmeleri gerekiyormus burda imkan yokmus buyuk bi sehire nakil edilecek doktorlarla hastane aroyoruz ayrica yeterli kuvezde yokmus diyor. Dudaklarimin kani cekilmiscesine sanki cani ruhundan alinan bi canli olarak nasil? Neden? Niye? Ancak bunlari sorabiliyorum ses cikmiyor. Nitekim ben bu acilari yasarken esimde bi baba olarak kahirlar icerisinde hissediyoruz acimizi. Gozlerimiz bugulu yasli sarilip sarilip aglayislar. Yavrumuzu yogun bakim unitesine almislar. Nolur goreyim diyorum izin yok mikrop kapmamasi icin. Ama ana yuregi az once dogurdigum yavrumu gormek istiyorum o gece igneyle uyutuluyorum. Sabah ilk isim serumdan kurtulup yavrumu gormek. Zor yuruyorum kesiklerim dikislerim agrilarim viz geliyor. Anayim ve olsemde yavrum da yavrum. Esim elektronik kitli kapilari elleriyle acip arkasinda ben yavrumuza gotiruyor beni. Tehlikeli gidis ama baska care yok. Doktora yalvarip yavrumu goruyorum. Aman Allahim minnacik. Buyuk kizimin oyuncak bebegine benziyor. Yuzu babasi. Agzina burnuna hava oksijen tupu bagli. Kalbi yukari asagi inip cikiyor. Acsaniz bi kez dokunsam koklasam diyorum hayir diyorlar.boynu bukuk acili odama donuyorum. Helikopterle yavrumu istanbula gonderiyorlar. Bende gitmek istiyorum helikopter bebek doktor ve surucusu olmak uzere 3 kisilik. Ne kadar israr etsemde beni almiyorlar. Yavrum hemsireler drlar esliginde kuvezle sanki bi hediye paketi gibi helikoptere konuluyor. Yavrum diye agitim bagirisim yakiyo ortaligi. Esime diyorum cek askim yavrumun resmini cek yavrumu gonderme beni de goturun kuzum gozyaslarim dermansizligim ve bayilisim. Yavrum hizla ucuyor. Benim yuregim coktan ucusta. Ruh gidip cesedimin kaldigi anlar gunler. Daha fazlasini yazamayacagim. 16.06.2018 bi tlf istanbuldan… iyigunler biz hastane…nihal hanimla mi gorusiyorum. Evet buyrun. Kizima birsey mi oldu? Yuregim pirpir dua ediyorum. Esinizle gorusebilirmiyim esim yok bana soyleyin diyorum. Esim bana sut olsun diye yavrumuz gelince tatli almaya gitmisti. Beyfendi buyrun soyleyin desemde israrla babasi bizi arasin deyip kapadilar. Yilmadan tekrar aradim. Gorevli bi hemsire yavrumuzun az once nefesinin durdugunu kalp masaji yaptirdiklarini. Zaman zaman bu gibi komplikasyonlarin oldugunu herseye hazirlikli olmamiz gerektigini soyledi. Aglayarak yalvarislarla kapadim. Esim geldi tekrar arayalim dedim. O an kalbime bi ok girdi. Yavrum gidiyor diye bagirdim esim teselli etsede vallahi yavruma birseu oluyor ara dedim ve benimde nefesim kesildi esim aradi. Yapilan tum mudehalelere ragmen yavrunuzu kurtaramadik basiniz sagolsun dediler. O an oldugum gundu. Olup mecburen yasadigim gunler… sonrasi cok aci belki baska zaman bi guc bulur anlatirim. Yavrumun dogum yildonumu yasasaydi 1 yasinda olacakti. Takdiri ilahi. Rabbim onun omrunu o kadar tayin etmis. Yavrum icin bir fatiha okursaniz cok sevinirim. Bu arada yavrumun ismi ahsendi. Ve inaniyorum o benimle hep yanimda. Bircok kez sahit oldum evladima. Sadece kokusuna hasretim bi de somut elle tutamadigima… rabbim kimseye benim yasadigimi yasatmasin. Yavrularinizi cok sevin cok opun herkesi sevin sevilin insaallah.
1 Beğeni
Allah sabırların en güzelini vermiş size, hala da gücünüze hayranım. Bu kadar zorluğu ben sizin gibi göğüsleyemeyebilirdim. Minik Ahsen cennetten sizi izliyordur emin ol. Dualarım onunla ve sizinle 
2 Beğeni
Evlat acısı çok zor sizi çok anlayamam ama kardeşimi kaybetmiş biri olarak çok iyi anlıyorum rabbim yar ve yardımcınız olsun cennete sizi bekleyen bebeğiniz var yanınızda çocuğunuz var sizin bi anne olarak onlara destek güç olmanız gerekiyo Allah yardımcın olsun 
1 Beğeni