Öncelikle bütün anne adaylarına merhabalar, yazımız biraz uzun olacak baştan söyleyeyim. Doğum yaklaştıkça ben sürekli dua ettim İnşaAllah Cuma vakti gibi mübarek bir vakitte doğum yaparım diye. Olabildiğince Kur’an-ı Kerim okudum. Çok rahat bir hamilelik geçirdim. Elbette bazı sağlık sorunları oldu ( örneğin böbreklerim büyüme yaptı hatta bunun için ameliyatın kıyısından döndüm) ancak bunlar zaten benim kendi sağlık problemlerimle ilgiliydi. Tarih 13 Eylül Cuma günü, 39+2 de rutin kontrol için hastaneye gittim. Doktorumuz ultrasonda uzun incelemeler sonucu bebeğin suyunun biraz fazlaya yakın olduğunu söyleyip yatış kararı verdi. Eve gidip eşyalarımı aldım hazırlığımı yaptım. Dediğim gibi hamilelik boyunca Kur’an-ı Kerim okudum ancak son bir cüz kalmıştı, onu okudum ,bebeğim niyetine bir hatim bitirmiş oldum, abdestimi aldım ve hastaneye ulaştım. Hiç kendi sancım yoktu, açılmam da 1-2 cm civarındaydı. Yani doğumun başlaması için hiçbir işaret yoktu. Bu yüzden benim sancılarımı beklemeden suni sancı ile başlatmaya karar verdiler. Suni sancı başladı ancak 15 dakika sonra NST de bebeğin kalp atışları yavaşladığı ve benim kalbim hızlandığı için kestiler. Tekrar denememiz için sakinleşmen gerekiyor dediler. Sabaha kadar serum ve oksijen vererek kalp atışlarımızı düzene soktular. Sabah 6 gibi tekrar suni sancı başladık bu sefer her şey gayet yolunda gidiyordu. Ebeler kasılmalarımın gayet güzel olduğunu söylüyordu, açılmam da saat 6 dan 10 a kadar 4-4.5 seviyelerine ulaşmıştı. Ancak ben hiç ağrı hissetmiyordum. Sancım olmuyor değil NST 140-160 sancı gösteriyor ancak benim canım yanmıyor. Hatta ben gayet rahat uyuyorum, bir ara hemşire geldi 140 sancı var kasılman var nasıl uyuyorsun diye sordu. Tabi eşim yanımda sürekli bana psikolojik destek oluyor. Duşa girmeme hareket etmeme yardım ediyor gayet pozitif bir ortamdı. Ebelerim hemşirelerim çok güler yüzlüydü. Yani stres yapacak hiçbir durum yoktu benim için. Neyse işte saat 10 oldu bir doktor, hemşire grubu geldi ve dedi ki seni tekrar muayeneye almamız gerekiyor. Tekrar muayene, tekrar ultrason derken doktor hanım “Bebeğin iri bir bebek, 4.100 gibi bir kilosu var. 3.800 olarak da doğabilir 4.250 olarak da doğabilir. İlk doğumun olduğu için zorlanırsın. Bebek kanalda sıkışabilir, koluna zarar gelebilir ya da sana zarar verebilir yırtılman çok olur. Biz sezaryen düşünüyoruz. İlla istersen vajinal doğum deneriz ama bizim fikrimiz bu.” diye söyledi. Ben de “Benim ilk doğumum, ben bu açıda mantıklı bir karar veremem siz günde kaç doğum yaptırıyorsunuz. Sizin karar vermeniz daha mantıklı. Sezaryen gerekiyorsa sezaryen yapılsın.” dedim. Ve başladılar ameliyat hazırlığına. Öğlen 12 gibi ameliyathane kapısındaydım. Eşim kapıya kadar benimle geldi ve biz içeri girdik. Doğum odasında olduğu gibi ameliyathanede de çok güleryüzlü bir ekip vardı. Benimle konuştular ne yapmam gerektiğini nasıl olacağını tane tane anlattılar. Ve dualarım kesinlikle kabul olmuştu. 14 Eylül 2024 Cumartesi günü Mevlid Kandiliydi. Beni ameliyathaneye taşıyan hasta bakıcı “Ne kadar güzel bak kandil günü doğuyor” dedi bizim için dua etti kendi için dua istedi. Yine ameliyathanede başımdaki hemşire hanım “ Bugün mübarek gün , sen görmüyorsun ama ben tam doğum anında söyleyeceğim o an dua et kabul olur” diyerek elimi tuttu. Ameliyathanenin soğukluğu ve heyecan birleşince istemsiz bir titreme oluyor yanınızdaki hemşire bu konuda kesinlikle çok önemli. Ve saat 12.54 bebeğimin tam doğum saati kendim için o kadar dua listesi yaptım o kadar şey geçirdim içimden ancak o an geldiğinde dilimden tek bir dua döküldü “Rabbim bütün Ümmeti Muhammed’in ne dileği varsa hepsinin duasını kabul etsin.” Hemen bebeğimi bana gösterdiler bir örtüye sarıp yanıma getirdiler öptüm kokladım. O an gözyaşları içinde kaldım. O kadar ağladım ki hıçkıra hıçkıra doktor bey sonunda “Nolur şimdi ağlama sen hıçkırdıkça benim işim zorlaşıyor dikemiyorum” diye tatlı bir sitemde bulundu. Söyledikleri gibi 4.050 gram 54 cm gayet iri bir bebek doğmuştu. Hatta sezaryen dikişlerim tanıdığım diğer insanların dikişlerinden biraz fazlaydı. Bebeğimi götürdüler giydirip hazırladılar, beni de dikişler bitince yanına götürdüler bekleme odasına. Hemen kucağıma verdiler bebeğimi emzirdim. Şükürler olsun hemen sütüm geldi. Sezaryen sonrası hemen gelmezse diye korkuyordum ama suni sancının etkisi mi oldu bilmiyorum. Bebeğimi ve beni odaya çıkardılar. Eşimle annem geldi yanıma eşim ağladı ben zaten hala ağlıyorum bütün duygularımı boşalttım. Allah’a şükür herhangi bir sağlık sorunumuz olmadı. Hatta çok çabuk iyileştim. Sezaryen sonrası ilk ayağa kalkmak çok zor diyorlardı. Tek başıma kalkabildim, eşimin koluna girip yürüyebildim. 10. gün lohusa polikliniğine gittim dikiş aldırmaya. Dikişler hızlı iyileşme sonucu ete kaynamış alamıyoruz ama 6 ay içinde erir kendi kendine dediler. Şimdi bebeğim 9.5 aylık hepsi güzel bir hatıra olarak kaldı. Rabbim bütün anne adaylarına kolaylıkla doğum nasip etsin. Hepinize güler yüzlü doktor ekipleri denk gelsin. Siz de bize bir MaşaAllah deyip dualarınıza bizi de ekleyin
O zaman Allah analı babalı büyütsün, hayırlı evlat olsun diyoruz 
Amin hepimiz hayırlı evlatlar yetiştirelim İnşaAllah
Rabbim sağlıklı sıhhatli sizli bir ömür versin
Allahım bizlere de hayırlı doğumlar nasip etsin inşallah
Sağlıkla hayırla büyütun yavrunuzu 
Maşallah bende 39+2 günlüğüm dua edin lütfen bebeğimi artık kucağıma almak istiyorum siz yazmışsınız sanki ben kendim yaşamış gibi mutlu oldum rahatladım böyle duydukça güç oluyor bana doğumdan çok korkuyorum içim rahatlıyor sonunda bende böyle kucağıma alacağım inşallah Rabbim izin verirse diye
Kesinlikle size tek tavsiyem olabildiğince sakin kalmaya çalışın. Hemşireler, ebeler hastaya göre de muamele yapıyorlar kesinlikle. Hastanede olduğum süre boyunca herkes ne kadar uyumlu bir hasta olduğum konusunda konuştu. Bağırıp çağıran hastaları pek sevmiyorlar açıkçası. Korkmaz ve ebelerinizi dinlerseniz her şey çok daha kolay olacaktır Allah’ın izniyle. Gebe okulunda bize söyledikleri tek bir şey vardı “ Kendinizi bir balonun içinde hayal edin. Dışarıdan gelen sesleri duymayın, moralinizi bozacak sizi korkutacak her şeyi o balonun dışında bırakın.” Sadece bebeğinize kavuşacağınız hissiyle doldurun o balonun içini. Rahatlamak için lavanta veya portakal yağıyla bileklerinizi ovabilirsiniz mental olarak çok rahatlatacaktır. Her insanın acı eşiği farklıdır o yüzden canınız yanacak veya ay hiç bir şey hissetmeyeceksiniz gibi cümleler kuramam ama emin olun bebeğinizi aldığınız an hepsi bitecek ondan başka hiçbir şey görmeyecek gözünüz. Rabbim sağlıkla, kolaylıkla kucağınıza almayı nasip etsin. Sizden ricam olur da aklınıza gelirsem benim için de dua etmeniz
Maşallah çok güzel geçmiş dogumunuz rabbim bizelerede böyle güzel hayırli doğum nasip etsin inşallah 
MAŞALLAH ne kadar naif bır yazı kıtap kesintisi sandım ALLAH size bağışlasın bebeğinizi benimde 3 cü bebeğim elhamdülillah biraz zordu benımkide ama kızım şuan yanımda bütün acılar ona kavuşunca gecıyor ALLAHım herkese hayırla nasip etsın.
Sakin olun evet bende tam 41 .haftamda normal doğum yaptım benim zor geçti bazen pes edecek gibi oldum ama sadece bebeğime odaklandım şükürler olsun şuan da ikimizde sağlıklıyız size de güzel doğumlar nasip olsun inşallah
Ne güzel maşallah sonunda sağlıkla kavuşmuşsunjz bebeğinize darısı bana ve diğer anne adaylarına umarım 
Ayyy çok çok güzel lohusalığın hayırlı olsun canım Allah sağlıkla büyütmeyi nasip etsin. 
Doğum hikayelerimiz çok çok benzer. Bana da aynı şekilde seçenek sundular iri bebek olduğu için doktora hangisini önerirsin dedim sezeryan dedi ertesi gün sezeryana aldı ama asla anlatılan ve çevremdekilerin yaşantısı gibi olmadı ben ilk ayağa kalktığım zaman çok şaşırmıştım hiç Ağrı hissetmiyorum neredeyse dedim ben iğnelerden bu haldeyim herhalde ve hemşire de böyle söyledi zaten ama ağrı kesici yine bittikten sonra da aynı şekilde devam etti çok şükür . Bebeğim 4.200 doğdu doğduktan sonra gördüğüm zaman iyi ki sezeryan olmuşum Ben bunu normal doğuramazdım dedim 
Ben ilk başta anlamadım bile gayet küçük görünüyordu gözüme. Sonra diğer bebeklerle yan yana görünce ( yanlış anlaşılmasın asla kıyaslamak gibi bir yerden söylemiyorum ) Ay dedim gerçekten büyükmüş benim bebeğim. Çünkü doğum anında bile doktorum bir bebeğe bir de bana baktı, doğuramazdın sen bunu dedi. Ben de odada kendi kendime diyorum ki o kadar iri dedi hemşireler, doktorlar bunun neresi iri
Hatta boyu da uzun olunca “Sen bebek doğurmadın sen bir adam doğurdun haberin olsun” dediler
Haha senin için en güzeli olmuş canım sağlıkla büyüt bebeğini 
Bebeğin hayırlı olsun ben çok korkuyorum 90.gunum var inşallah sağlıklı bir şekilde oğluşumu kucağıma alırım 