Şimdi kızlar size bir sorum olacak. Daha doğrusu soru değil de fikrinizi merak ediyorum desem daha doğru. Şöyle ki; evleniyoruz ve bir müddet sonra eğer herşey yolunda giderse artık bebek istediğimize karar verip hamile kalıyoruz ve dünyaya geliyor minik. Sonra bebeğim uyumuyor, bebek uyuduğunda bebeğim beslenmiyor, bebek beslendiğinde bebeğim kendi kendine oyalanmıyor vs. vs. vs… Yani demek istediğim şu; size de tuhaf gelmiyor mu daha dünyaya geleli farz edelim 4 ay geçmiş olan bir bebekten biraz fazla efor sarf etmesini beklemek? Bu arada 4 ay diye ben söyledim, neredeyse doğduğunda bunları kusursuz yapması beklenen bebekler var Bir yakınımız bana şey demişti Efe o sıralar heralde 3 aylık falan, günde 15 dakika bile olsa tv izletmeye mecbursun Burada ki mecbursun kelimesine o kadar sinir oldum ki, Efe bir şekilde maruz kalsa bile aklıma bu geliyor Çünkü mecbur değilim arkadaş. Bu bebeği ben istemedim mi, istedim yani bana zor gelmiyor onunla meşgul olmak, aksine bayılıyorum. Tamam atak haftaları cidden zorlayabiliyor özellikle 37.hafta Aboooowww bide bizimki biraz erken mi girdi ne yaptı bir saniye yanından ayrılmama müsade etmiyor. Öyle çığlık atıyor ki kulaklarım uğulduyor bir süre sonra. Ama biliyorum ki geçecek. Çünkü heeeepsi geçti çok şükür. Neler dediler ya kucağına alma alışır dediler, emzik yapmış bu seni dediler, üşümüş bu dediler daha çook şeyler dediler de, bir süre sonra bir kulağımdan girdi öbüründen çıktı. Çünkü öyle yapmak gerekiyor. Çünkü her bebek aynı değil ve hepsine aynı paket programlar uymuyor. Bugün tam olarak 8 ay 20 günlük Efe ve bugüne kadar yaptıklarımdan hiç biri için pişman değilim. Yine olsa yine bu şekilde yaparım. Ohhh ne dertlenmişim be amann Buraya kadar okuyan tüm forum arkadaşlarıma teşekkür ederim Şuraya da bugün ki parktan bir fotoğraf iliştireyim
Gülüşüne kurban bal EfeeeeeMaşAllah. Amannnn boş ver abla,ağzı olan konuşuyor işte.Banada karışan çok oluyordu hatta eşimin babası kadınlardan beterdi.Bende kendisinden rica ederek işime karışmamalarını kendim bildiğim,öğrendiğim,araştırdığım yolla büyüteceğimi bildirdim.Anne olmak bu ya “öğrenmek”
Bazen anne yada kayınvalide olunca çok cevap veremeyebiliyorum Orada da yaptıklarım cevap oluyordur diye umuyorum @fhozden
Ahhh canım Efe Şu gülüşün annenin tüm yorgunluğunu alıyordur zaten
Tüm söylediklerini yaşamayan kimse yoktur, eminim. Herkesin içinde barındırdığı duyguları dökmüşsün ve o kadar güzel moral verdi ki bana… Her kelimede döktüğün emek ve duyguların için teşekkür ederim
Sen çok iyi, bilgili ve güzel bir annesin ve Efe çok şanslı senin gibi bir anneye doğduğu için… İyi ki varsın bize de ışık ve umut olduğun için
Aynen yavrum çok doğru söylüyorsun Efe’yle ben de tekrardan büyüyor gibiyim resmen Çetrefilli ama etraf hep güllük gülistanlık valla @FidanUğur Ömer kuzum nasıl?
Atak haftasında şu an amma güzel şekilde yönetdiğimizi düşünüyorum.Genel olarak mız-mızlı günler geçirsekte,hamilelikte geçen yatak günlerim bana sabrın en diblerini yaşatdı.
Oyy Nuran Çok teşekkür ederim övgülerine, elimden gelenin en iyisini yapmaya uğraştım hep Amacım kimseyi yargılamal falan değil. Her ailenin dinamiği farklı olabilir. Kimisi için rafların tozlanması daha önemlidir mesela ne bileyim Biliyorum ki şuan Efe’nin beynine ektiklerim biraz sonra büyüdüğünde çiçek çiçek açacak. Bebekler için harcanan zaman hiç boşuna değil.
Allah kolaylık versin güzelim
O kadar haklısın ki…Harcanan emekler bir gün mutlaka bumerang gibi kendimize dönecek…
Ahh analık çok zor. Herkesin kaldırma gücü aynı değil maalesef. Hayattan beklentimiz, bizden beklenenler çok etkili. Mesela her akşam yemek, her gün dip köşe temizlik ya da aşırı dozda kadınlık görevi(!) bekleyen eşin varsa çocuk ile ilgilenmek öncelik halinden çıkabiliyor. Çocuğa ayak uydurmak yerine onun bize ayak uydurmasını bekliyoruz. İşte o yüzden 15 dk TV açmalar var.
Şahsen Tomris’imden önemli hiçbir işim yok. Bulaşık, çamaşır, temizlik vs istediği kadar birikebilir. Sonuçta o evde tek yaşamıyorum ben. Kocam bunlara yardım ederek süper koca olmuyor. İnsan oluyor sadece. Bebeğin bezini değiştirmesi, yıkaması, gezdirmesi, oyun oynaması onu süper baba yapmıyor. Sadece baba yapıyor. O babalığını yaparken ben de kendime gelmeye çalışıyorum. Duş alıyorum, oje sürüyorum.
Maalesef ülkemizde hep bir kıyas yapma durumu var. Ya da hep kötüyü anma. Mesela ben sürekli olarak daha dur bu ne ki, daha bunlar iyi günlerin, ay en güzel zamanları, en kolay dönemleri laflarından bıktım. Çocuğumun her dönemi güzel ve aynı zamanda zor. Anne olmayı öğreniyorum sonuçta. Hata yapmamak için elimden geleni yapıyorum ama hata da yapabilirim. Neticede insanım.
Amma yazdım ya hayat zor, annelik zor. O yüzden kimseyi takmayalım. Okumak, bilgilenmek en iyisini öğrenmek zorundayız.
Çocuklarımız çok verimli boş araziler gibi. Ne ekersek onu biçeçeğiz. O yüzden rüzgâr ekip fırtına biçmeye gerek yok.
Hepimizi seviyorum, hepimiz harika anneleriz.
Çok güzel anne oldun çok da güzel yetiştiriyorsun
Kesinlikle öyle bebişim
Ahh Zühre’m, ne kadar doğru yazdın. Dillerine sağlık
Daha iki gün önce eşimin halası dedi kucağa alıştırmışsın ondan durmuyor emziğe alışmış seni emmeyi bırakır diye inciler döktü bu daha bebek 4. Ayımıza bile girmedik henüz kokuma sıcaklığıma ihtiyacı var hem en fazla iki sene gezer kucakta sonra istesemde gelmez emzik de onun karnını doyurmuyo beni emmeyi neden bıraksın ki dedim
Herkes herseyi cok iyi biliyo maalesef hele söz konusu annelik olunca ağzı olan konusuyor fikir alışverişine karsı değilim ama iş neyi neden yaptığıma gelince şartel atıyo bende emri vaki konusmalar yerine daha ılımlı fikir sunar gibi konuşsalar zaten sorun kalmayacak ama ee biz bunu böyle yaptık sen onu neden öyle yapıyosun falan diye lafa başlanınca gerisini dinlemiyorum bile ben
Hepimiz zor zamanlardan geciyoruz bazen bunaldığımız sinir olduğumuz ağladığımız zamanlar olabiliyo ama bebemizi bizden başka kimse daha iyi tanımıyo dört dörtlük değiliz belki ama dört üçlükle hepimiz şahane anneleriz ve cocugumuz icin herseyi en iyi biz biliriz
Bu arada Efe beyin yakışıklılığı da gözümden kaçmadı bin kere maşallahh kuzuyaaa
Benim 2 bebegim olucak insallah bitmezler her zaman yok sutun yetmiyor bu bebek beslenmiyor besleyemiyorsun bakamiyorsun falan hala duyorum kizim 4 yasinda bitmezler ve bu bebegimde de aynisi olacak biliyorum
Bunu bir anı defteri olarak minik Efeye de yazın derim Çünkü sanki bir anı yazısı okudum. Hayatta her anın birbirinden değerli oluşu… Kucağına daha henüz tanıştığın minik bedende bir insanı veriyorlar. Sen ona bağlanıyorsun… Kendinden cok onun icin yasamaya başlıyorsun Onu hayata hazırlıyorsun… Senin bu gayretlerini gören-görmeyen-çekemeyen insanlarsa senin ve bebegınle ilgili konuşma hakki buluyorlar. Hayat çok garip bir yer Sen hayatını yaşamaya çalışırken insanlar kendi hayatlarını bırakıp bir de sana yetişmeye çalışıyor Konuşan konuşsun! Anne olmak yoluna bende seve seve adım attım çok sükür Arada bir yaşayacağım aşamaları düşünüyorum. Daha doğum… Ilk beslenmesi, hastalıklar, uykular… Arada korkuyor muyum diye soruyorum ancak hayat gene öyle bir şey ki işten eve, evden işe korkmak için bile bir vakit bulamıyorum Diyorum o doğsun elbet hayata bir Besmele daha çekeriz 🩷
Hoşgeldiniz aramıza Gebeliğiniz hayırlı olsun
Defter değil ama telefonun notlar programı benim kara kaplım diyebilirim Evet buraya yazdığım herşey ilk önce orada ortaya çıkıyor Efe’yle ilgili olan, onun “ilk” leri de dahil olmak üzere orada saklılar Allah Google’a zeval vermesin. Telefonum değişse de notlarım hep geri geldi Yazına teşekkür eder sana da bu yolda bolca sabır dilerim güzelim