Kızlar merhaba buraya bır şeyler yazmak ıcımı dökmek çok iyi gelıyor bana. Şöyle ki uzun süredir kaygılarımla bogusuyorum hamılelıkten önce vardı selectra kullanıyordum hamılelıkte bıraktım kaygılarım çok arttı takıntılı bırı oldum herkesin her dedıgıne takılmaya başladım kafamdada kuruyordum doğum yaptım 3 ay oldu bu sefer de korkular başladı kızım ıcın korkuyorum endıselenıyorum sureklı düşünüyorum bıze bır şey olursa o ne yapar kum bakar dıye gunduzlerı olmuyor çalıştığımdan ama akşamları ıcıme huzursuzluk mutsuzluk çöküyor gereksiz heyecan korku gelıyor psıkıyatrıye gıtsem ağır bı ıalc verır de kızımla ılgılenemem dıye korkuyorum gundemdekı olaylar da çok etkılıyor hep bır şey olacak korkusu kaygılar bılmıyorum napmam lazım kendı kendıne gecmesını bekliyorum olmuyor gündüz çevreden dolayı çok etkılenmıyorum ama aksam başlıyor bu karamsarlık
Hissettiklerinizi düşündüklerinizi her anne yaşıyor öncelikle bunu bilin psikiyatri yerine psikologa gidin o sizi daha güzel yönlendiricektir bitkisel olaeak papatya melisa çayı için akşamları bebeğiniz büyüdükçe kaygılarınızda azalıcak emin olun ben ağlıyor diye zıbınını bile değiştirememiştim onanzarar veririm düşüncesiyle bendede panik atak var her an her dk en kötü senaryoyu kafamda kurabiliyorum ona rağmen bebeğim büyüdükçe rahatladım kendini teskin etmeyi bilin örneğin ben birşey olduğunda 100den geriye 7şer saymayı denerdim beynim ona odaklandığından pratik sayamadığımdan hemen o ana odaklanırdım geçerdi sizde kendinize böyle küçük şeyler bulunki endişe panik kurma anında beynimizi yönlendirin ayrıcad bolca ağlayın hiç kendinizi tutmaua çalışmayın 1 gün 2 gün derken oda azalıyor insan vucudu o kadsr tuhaf ki alışkanlığa dönünce herşey çabuk unutuluyor
Çok güzel yazmışsınız teşekkür ederim denicem 