Merhaba biraz uzun olacak ama başka görüş açılarını çok merak ediyorum 29 yaşındayım evliyim kendi ailem ile çok problemlerim var kendi içimde o merhameti bir türlü atamıyorum hep kendimi eksik hissediyorum ondan mı bilmiyorum ama ailem hakkında biraz bilgi vereceğim bu yüzden annem ikinci evliliği babamın ise dördüncü evliliği ikisinden ortak çocukları benim babamın ikinci eşinden çocukları var yedi tane anneminde ilk eşinden tek çocuk var (babamın eşleri hep öldüğü için evleniyor bu arada), problemimize gelince de ikisinde de evlat sevgisinin hiç olmaması diğer kardeşlerime göre hayat ile imtihanım daha fazla ve benim onlardan hep zor günümde bana iyi bir annelik babalık yapmaları manevi olarak yanımda olmalarını istemem ikinci doğumum erken oldu 5 aylık bebeklerim dünyaya geldi ikiz idi biri vefat etti biri 6.5 ay kuvezde kaldı sezaryanlıyım evde 4 yaşında bir kızım vardı çok zor durumda iken annem yanıma gelmedi eşimin anne babası yok vefat etmişler elimizden tutan hiç kimse yok yalvarıyorum ölü gibi neden gelmiyorsunuz diye corona zamanı oldu bu olay anneme yalvardım hakaret ettim ihtiyacım var diyorum yok kadının umrumda değil 15 gün komple eve kapanma yasağı geldiğinde hadi geleyim dedi dedim gözünü seveyim neden bir gün önce değilde şimdi? O sandı ki biz izin belgesi alamayız siz getirmediniz diyecekdi bebeğim çok küçük doğduğu için elimizde yeterli belgeler vardı kolayca izin işlerimleri halloldu derken buu geldi bir gün yüzü gülmedi bu arada eşim de kolon kanserinden bağırsak dan amaliyat oldu çocuk oksijen cihazları ile taburcu oldu babam memlekette kaldı ona izin belgesi çıkmadı her sabah kocam orda aç ne yedi ne içti tok acın halinden ne anlar diyorum o bir adam için burda 4 kişiyi perişan mı edeceksin? 2 ayy zor durdu bir evde kıyamet kopardı bayılmalar kendini binanın kapısının önünde yatmalar böyle titreme hareketleri dedim tamam yarın hazırlan git dedim Allah o kocanın amaliyatı patlasın da çocukların birine başka görüm birine başka görüm baksın da beddualar adım evden kovdu oldu tüm sülale dayılar teyzeler beni kötü bildi bilsinler sorunda değil o erken doğan çocuğum vefat etti eşim sağlına kavuştu biz düzeldik çok şükür o zorlu günler geçti memlekete tayin aldırdık ıstabuldan taşındık eşim dedi bir şans verelim ailene sen yarın bir gün bana anam babam dı deme çocukda Anneannesini bilsin tanısın babaanne yok dedi görüşmeye başladık taşındık 6 ay sonra deprem oldu evden ev sahibi çıkın falan deyince ya Allah dedik arsa var eşimin oraya eve başladık evi yaptık bitti taşınma sürecimiz den 2 yıl geçti şuan tekrar hamileyim erken doğum riskim var ve yatış önerdi doktor 3 ayy kaldı doğumuma mecbur yatıyorum benim ev taşınacak temizlenecek falan bir akraba kadın 65 yaşında yardıma geldi evimi derlerdi topladı yaptırdım evi temizledi benim çevreden bir Allahın kulu yok eşim tarafından bu kadın anneme dedim ev yerleştirmesine seni de götüreyim iş aş beklemiyorum sadece bu kadın yalnız dedirtme kadına yoldaşlık yap ama yok evime giderim kocam aç ben duramam dersen gelme dedim yok dedi sorun değil dururum aldım geldim eve girdi birazda eşyalarım güzel benim kadın özenle yapıyor annemin yüz ifadesi böyle zengin biri olurda fakir pis bir insanın evine gider ya öyle bir horsunarak bakıyor yüzü gözü katıyor diğer kadına bakıyorum bir çaba içinde yav yazık şuu kadına şu tavırlarına bak tamam iş görme dedim de böyle de olmuyor ben hastayım diye geziyor kendi de amaliyat oldu 11 ay önce guatır dan evinde gavur gibi yapıyorsun burda neden böyle elin birşeye varmıyor dedim hırs ile iş yapmaya başladı benim de enfeksiyon riskim var gebelik den dolayı tedavi alıyorum o gece kendine gidip yatacağım sabah geri geleceğim o akraba ile benim evde kalacaklar tamam sorun yok gece yarsı aradı burda adamlar geziyor kapıları yumrukladı silahlar sıkılıyor demeye başladı evin etrafı öyle sessiz sakin bir şekilde değil diğer kadının hiç sesi çıkmıyor kapattık telefonu sabah geleceğiz kalktım babama kahvaltı hazırladım ettim babamı aradı babama bir sürü şey söyledi babam dedi benim bir ihtiyacım yok gelmene gerek yok kadına karşı kızıda mahçup etme dedi biz geldik buraya aradan bir yemek vakti geçti elbise dolabı yerleştirip akşama döneceğiz beni şimdi götüreceksiniz eşim artık sinirlendi Ula dedi senin kurda kalacağın iki gündü kendini ne rezil ediyorsun analığına tüküreyim dışarı çıktı bağırmalar annem hakaretler eve taş atmalar bizimki de bu sefer sinirlendi küfür etti eve zor girdirdik sonra kendi si gitti benim çok zoruma gitti eşime hak veriyorum ama içimde o bir eksiklik gitmiyor insanın anne babası hayata iken anne babasız kalması çok kötü imiş eşim dedi ne ölüsü ölüme ne dirisi dirime sana ben bakarım bunlarla görüşme ama ben neden kendimi böyle yalnız hissediyorum?
Bacım yani anne gerçek annen mi annem ta ilk zamanlar gelicem on gün kalicam seni alıp bize getiricem diyor ama sekiz aylık evliyim yani bı kere geldi o da iki gün tam kalmadı tam bende annemle çok iyi anlaşmam ama senin anne tam kocaci galiba
Öz annem ama yaşattıkları üvey anne gibi
Herkes anne olamaz anneni kötülemek istemiyorum valla herkes anne olamaz ben olsun sen ol çocuğun karnında nasıl sağlıklı olur ne yesek ne yapsak diyoruz benim eski mahallede bı kadın vardı çocuğu sabah sekizden tut gece on iki ye kadar dışarda demiyor bu çocuk napıyor disarda araba mı.carpti en son taşınmadan önce çocuk su istyince eve gelmesin diye pencereden suyu veriyordu çocuğa benim kedim var iki gün kayıptı ne kadar ağladım dışarda ne yer ne içer diğer canlılar zarar verir diye e bazen haketmeyen insanlar anne oluyor
Gerçekten öyle her insan anne olmamalı ev yaptırdık güzel yerleşiyoruz derken sevincimiz kursağımızda kaldı, birde benim durumum ortada 2. Gebeliğimde evlat kaybettim yine o risk var her an erken doğum olabilir başkası görümcem mesela bunu bana yaşatsa eşime ben neler söylerim kendi annem bana bunu yaşatıyor şu insanlığa bak eşim memur çok şükür kimseye bir muhtaçlık durumumuz söz konusu değil bana değer verir sever annemlerin bu kadar hatasına rağmen annendir babandır bir kızım var 7 yaşında anneanne bilsin diye kapına geliyor sen benim zor zamanımda evimi temizleyip toparlamıyorsun kadın gelmiş yapıyor köyde sadece o kadınla yatıp kalkacaksın bu kadar rezillik çıkaracak kızınım evladınım yani yeri geldiklerinde diyorlar elin adamı fırsat vermeyin aman bir laf duyurmayın eee senin bu elin kadının yanında yaşattıkların normal mi yada yarın bir gün benim küçük bir hatam olduğunda demeyecekler mi zaten eşinin annesi bile kızına bunları yaptı karın problemli ömür boyu bana bir leke bıraktı ve giti
E valla 6 yıllık sevgililik dönemi yasadim sekiz aydır evliyim annem bana dese eşimin yaninda sen seçtin katlanicaksin elin oğludur annen bile böyle diyor der der bacım ben köpeğime hav desem herkes hav der
Olaylar cok ve karisik ama icinizdeki anne eksikliginizi evladiniz dogunca daha fazla anlayacaksiniz onu soyleyebilirim. Simdi anneye olan ofkeniz kendiniz anne olup evladiniza duydugunuz sevgi ile kiyaslayip hep daha da ofkelenirsiniz diye dusunuyorum. Allah hidayet versin . Herkesin yasadigi ve yasattigi seyler farkli o yuzden biraz daha ilimli olabilirsiniz. Evet en ihtiyac duydugunuz anda yaninizda degilmis veya kavga kufur bilmem ne olmus bunlarin hakli yani yok elbette hayat sartlari zor maalesef. Kadin kendi icinde nasil bir ofke patlamasi yasiyor bilemezsiniz. O yuzden ya mesafeli olacaksiniz yada boyle seyleri dert etmeyip anadir ne yapsa yeridir moduna gireceksiniz. Yani disardan bakmak yargilamak kolay evet ama cidden baska birinin hayatini yasadiklarini hice saymak da dogru degil. Anne baba farkli yerlerde olunca bu tarz sorunlar hep olabiliyor. Saglikla bebisinizi kucaviniza alip insallah hayalini kurdugunuz mutlu yuvayi kendiniz yasarsiniz
Ama biliyor musun insan bu zamanda annesini arıyor annem kötü değil şimdi desem.gel.gelir ama gel demek değilde.yoldayim.demesini isterim 29 haftalık hamileyim geçen hafta evimi taşıdım o kadar zor ki kocam sabah yedi buçukta işe gidip akşam altı altı buçukta geliyor bide üstüne ek ise gidiyor akşam ne ara evi toplucaz tasicaz mecbur ben evi topladım herşeyi yıkadım neyseki.halilarim kalın degil çamaşıra koydum e tek başına zordur e annem biliyordu kaç kez dedi geleyim ama ben tabi gelme dicem.ama.insan annesine kaç yaşına gelirse gelsin muhtaç kalıyor valla
Kesinlikle insanin anneye ihtiyaci kac yasinnda olursa olsun bitmiyor. Allah herkese kolaylik versin. Bende diger gebeligimde ev degistirmistim zor oluyor
Bacım zor değil zor zor evi topladım tek taşıdılar bide onu.yerlestirmek var hala yarım yarım yapıyorum benim canım olsa tek gene neyse ama karnimdakini.dusunmem.lazim
Gunlere yayarak yavas yavas yapin yoksa bebis sikintida hissetmesin kendini.
E öyle yapıyorum yavaş yavaş 29 a girdim.istesemde yapamıyorum
Kolay şeyler yaşamamışsın benimde herkes var ama kimsem yok Allah var dua et. 35 haftayı geçtim yalancı sancılarım oluyor bazem kalkamıyorum. Mecbur sonradan kalkıp evimi de temizliyorum yemeğimi de yapıyorum. Doğumda da ne annem ne kaynanam olacak Allah yardımcımız olsun hepimizin de.
Onlar geçmişim bebeğim ve eşim geleceğim cümlesi gerçekten o kadar güzel ki benim eşimde Allah binlerce razı olsun hem dost hem eş bu yapılanlar eşime değil bana yapılan saygısızlık cahilliğin de bir sınırı vardır kendimi dönüp sorguladığım da biz kendine kaç kere şans vermişiz ve onlar sürekli bizi dışlamış ama ruhen o eksiklik kötü sadece bugun kendime şunu sordum benim kötü günümde yada zor anımda yanımda olmayan insana nasıl saygı duyabilirim yada beni hem eşime hem çevresine mahcup gösteren insanın bana ne gereği var? Hani cennet ayakların altında deniyor peki bu tarz sorumsuz sadece doğurmuş anneler ne olacak kendi evlatlarıma verdiğim emeği düşününce anneme olan saygım hiç yok zaten