Bugün kızıma kavuşalı tam 7 gün oldu 
anca toparlanabiliyorum. Buraya pozitif normal doğum hikayem başlığı ile yazmayı çok istemiştim, olmadı. Ama çok şükür kötü denilecek bir şey de yok 
Geçen hafta muayeneye gittiğimde hareketlerinin azaldığını söylemiştim doktoruma. Ultrason ve nst güzel olduğu için beklemeye devam edeceğimizi söyledi. Alttan muayene etti. Sen bunu normal doğurursun gülfem dedi. 40. haftanın gelmesiyle aslında artık sezeryana doğru alıştırıyordum kendimi ama öyle diyince çok mutlu oldum. 1 cm açılma vardı. 2 gün sonra tekrar gel hazırlıklı bi şekilde, ilerleme olursa belki yatış yaparız, evde bol hurma ananas filan ye dedi. Perşembe günü durmak bilmedim hurma, pilates topu, ördek yürüyüşü, temizlik, normal yürüyüş, sıcak duş filan derken hiç durmadım. Zaten 35ten beri hepsini yapıyordum. Cuma sabah erkenden gittik. Ultrason muayenesinde kafa çapının her 2 taraftan da fazla olduğunu söyledi. Ama bunu 40 haftadır hiç söylememişti. Her 2 açıdan da kafası büyük ve normal doğum çok zorlar seni çok yıpratır dedi. Eğer 37de söylemiş olsam sezeryan diye ısrar ederdin o yüzden şimdi söylüyorum dedi. Tekrar alttan muayene etti hatta o kadar zorladı ki elinde kan gördüm çok korktum ama normal olduğunu söyledi 
açılma hiç ilerlememiş, kafa da büyük, nst de kasılma da ufak ufak başlamış, bebek hareketi azalmış hepsini bir araya getirince normal doğum biraz zor gibi dedi. Ben hiç ama hiç beklemiyordum tabi. Ya normal doğuma gireceğim ya da eve dönüp beklemeye devam edeceğim diye gelmiştim. Ve daha önce bir ameliyat geçirdim çok zordu, sezeryana karşı çok korkum vardı. Doktorum tercihi bize bıraktı hatta eğer normal doğum denemek istiyorum diyorsan çatal koltuğunda uyarı ile doğum başlatma tekniğimiz var suni sancı vermeden o şekilde başlayabiliriz dedi. Ben ilk sezeryan kelimesini duyduğum andan itibaren hep ağlıyordum sizin öneriniz ne diye sorduğumuzda benim tecrübeme güveniyorsan sezeryana alalım dedi. Kafa büyüklüğü olunca normal doğum denemeye cesaret edemedim. Bide doktorum normal doğumları ssvd leri ile bilinen bir doktor ona güvenmeyi tercih ettim. Tamam deyip kağıtları imzaladık hemen yatış yapıldı. Odaya çıktıktan 1 saat sonra ameliyata götürmek için geldiler. Eşimin yanımda olmasını çok istiyordum asansöre bile almadılar biraz yalnız hissettim ağlamayı da durduramıyordum 
artık ameliyathaneye girdik. Ben ağlıyorum karşımdakiler ağladığım için gülüyor ağlama diyor iyice sinirlerim bozulmuştu 
sırtımdan iğneyi yaptılar ve ameliyat başladı. Ben ameliyat anında dokunuşları hissedeceğimi bilmiyodum o yüzden telaşlandım biraz tansiyon sorunu yaşadım. Zaten sizinle konuşup sakinleştirmeye çalışıyorlar. Bacaklar böyle uzun süre oturursun uyuşur hissi gibi bir histe oluyor tamamen hissetmemezlik olmuyor. Ama acı hissedilmiyor. Sakin kalabilmek önemli. En son biraz karnıma baskı yaptılar ve bebeğim doktorumun kollarındaydı yukarıdan bana gösterdi ağlıyodu kızım. O an dünya durdu sanki. Ameliyathane soğuk olduğu için ttt yapamayacağımızı söyledi. 2 3 saniye yanak yanağa durduk sadece ama o bile çok güzeldi hızlıca bebeğimi yukarı götürdüler benim dikişlerimi yapmaya başladılar. İç dikişler bitince doktorum ameliyattan çıktı diğerleri devam etti. Kızıma kavuşmak istediğim için dakikalar ilerlemiyordu sanki 
Odaya gittiğimde bebeğim ordaydı. Her şey çok hızlı gelişti doğumun şokunu atlatmak 3 günümü aldı 
evet her doğum gibi biraz ağrılıydı zordu stresliydi ama sonu çok güzeldi ilk 2 gün tam bir bağ kuramadım kötü hissediyordum bu yüzden ama sonra ağrıların hafiflemesiyle sevgisi kalbime sığmıyor artık 
şimdi bakıyorum da 7 gün geçmiş bile. Hastanede ilk yürümeye çalıştığımda hiç iyileşemeyeceğimi düşünüyordum şimdi kalkıp çay alabiliyorum kendime. Hepsi geçiyor gidiyor. En çok doktoruma çok kızdım beni hiç sezeryana hazırlamadığı için. Kendimizi her ihtimale hazırlamak lazımmış bir şeye odaklanmak yanlışmış bunu anlamış oldum bende. Sağlıklı olsun önemli olan o 
ve anlatıldığı gibi çok aşırı zor, yerinden kalkılmayan bir ameliyat da değilmiş. 2 doğumun da kendine göre zor tarafları var tabiki. Ama hangi zorluğu arkamızda bırakmıyoruz ki? Hamilelik bitti şimdiki telaşlarım bebeğime dair. Hatta bu yazıyı yazmak için bile 15 20 kere telefonu elime alıp bıraktım kızım sağolsun 
Rabbim Öncelikle hamilelik haberi almak isteyen herkese hayırlı bir şekilde o duyguyu tattırsın bebeğini kucağına almak isteyenleri de sağlıkla kavuştursun 
sende sağlıklı ve en kolay bi şekilde kavuşursun inşallah 
evet rabbim isteyen herkese bu duyguyu nasip etsin 