Merhaba hanımlar
Normal dogum olsun cok istedim ama son kontrolde bebeğin kilosu 3.800 gram çıkınca daha fazla beklemek istemedik ve 38+2 haftalıkken planlı suni sancı ile doğumum başladi
06.00’da doğumhaneye yatısım yapıldı. Evrak işleri giyinme lavman derken seviye 19 ile sancım başladı
Saat başı nst, açılma ve tansiyonuma baktılar.
(Lavman sayesinde ıkınma isteği geldiğinde dışkılama olmadı. En çok bundan korkuyordum.)
Yatışım yapıldığında 2 cm açıklık ve bebekte %40 pozisyon vardı. Beni bilen bilir doğumumun acısız olacağına kendimi çok inandırmıştım. Düzenli sancılar gelmeye başladıkça oda içinde yürüyüşler yaptım.
Zamanla suni sancı seviyesi arttı. 96’ya kadar ilerletildi. 2 suni sancı serumu bittirdim. 12 saat sürdü.
Sancılar git gide arttı. En son 1.30 dakikada bir 93 saniye süren sancıl vardı.
Açılmam yavaş ilerledi.
Normalde doktorum sancı süresinin 8 saati geçmesini istemiyormuş.
12. Saatte açılma 9 cm oldu ama bebek pozisyonu %60’da kaldı. Artık canım çok yanmaya başladı ve bebek kanala girmedi. Artık bi umur görmüyorsak beni sezaryene Alır mısınız dedim. Bebek yolda geliyor deseler dayanırdım.
Bu süreçte bebeğimle konuştum. Eşimle doğum dansı yaptık. Ebelerle gır gır samta yaptık, top üstünde hareketler yaptım.
Dayanılmaz acılar gelmeye başladıĝında bebeğim için, bebeğime kavuşmak için diyerek olumlu düşünceler besledim.
36 saat sancı çektim diyen suni sancı çekmiş olamaz.
Beni bilen bilir suni sancı için bile olumlu düşüncelerim vardı.
Şuan ağrısız doğum olmadığını düşünüyorum.
Bu süreçte doğumhanede tek doğum yapan bendim. 12 saatin sonunda bebeğinin kalbi duran bir anne geldi. Kendi acıma onun acısıni da dahil ettim. Icim parçalandı. Allah kimseye yavrusunun acısını göstermesin.
Artık bebeğin kanala girmemesinden dolayı yorulmaya başladım caresizlikten agladım… zaten doğuma gelirken heyecandan sadece 2 saat uyuyabilmiştim. Sancı arası 1 dakikalık boşlukta uykuya daldım. O kadar yorgun düstüm ki ameliyathanede bebeğimi gordükten sonra bile oracıkta 5 dk uyudum.
Epidural mi genel anestezi mi diye sordular. Agrı çekmekten o kadar bıkmıştım ki bir de epidural ağrısı istemiyorum demeye başladim.
Şukürler olsun ameliyathane çalışanları da çok uyumluydu beni epidural olurken ağrımın olmayacağına ikna ettiler ve gercekten canım acımadı.
Epidural iğnesinden önce şiddetli sancı geldi ben istemsizce nolur allah rızası için sancının geçmesini bekleyin diye istemsizce ameliyat masasında yalvarıyordum.
İğneden sonra hemen bacaklarım uyuştu. Masada midem bulandı ama bunlar tamamen normal belirtilerdi.
Bebeğimi dogar doğmaz örtü üstünden gosterdiler. Duygulu sozler bile sòyleyen ben bülbül gibi bebeğima duygu dolu sevgiler haykırdım mutluluktan ağladım
Bebek yarım saat içinde karnımdan çıktı. Kafasi 36cm. Boyu 50 cm. Kilosu 3.310 gr.
Bebeğim sesimi duyduğunda ağlamayı bıraktı. Adeta sesimi tanıdı
Bir saat tedbir amaçlı ikimiz de yoğun bakımda kaldık. Ben odama glediğimde bebeğim de geldi.
Hemen emzirme yapıldı.
Ayaklarımı 4 saat içinde hissetmeye başladım. Hemen yürütmek için çabaladılar. Dikiş yerimden korkmadım da gergin büyük olan göbeğim artık içi boş bir göbek haline geldiği için sarkıktı. Sarkması canımı çok acıttı. Hep karnımı destekleyerek hareket ettim.
Bu süre içinde yaşadığım ağrı bence doğum ağrısından daha fazlaydı. Yürümeye başlayasıya kadar 2 kez ağrı kesici talebim oldu. Bedenime dokunuyorum sanki beden bana ait değil, bir et parçası ama bana ait değilmiş gibiydi.
Ameliyathane çok soğultu odama geldiğimde hala titrerken bu sefer de terlemeye başladım. Bu da kas kramplarına sebep oldu.
Ertesi güne kadar sadece 2 saat uyuyabildim. Bugün ise sadece 4 saat uyudum.
Hala ter basarken bir anda üşüyorum.
Şükürler olsun ki bebeğim sağliklı.
İlk emzirmemiz de cok güzeldi. Memem acır mı diye çok korktum ama hiç acımadı. Sanki mememi süpurgeye kaptırmışım gibi hissettim.
Sütüm gelmedi sanıyordum. Meğerse gelmiş.
Bu süreç icerisinde yetersiz olursam diye endişelerim vardı ve yeni anne adayı olarak kendimi çok sakin gorüyorum.
Ben sakin olunca bebeğimin de sakin olduğunu fark ettim.
Umarım sizlerin daha guzel bir doğum hikayesi olur 
şimdi bebişin kucağında bütün acılarını çoktan unutmuşsundur 
Normal kasılmalar genelde en fazla 40-50 sn sürüyor, işte seni asıl burda tebrik etmek lazım benim açımdan. Günay bebek için nasıl da dayanmışsın, çektiğin sancıyı derinden hissettim. Sanki kendi doğum hikayemi okuyormuşum gibi içten, yaşayarak okudum ben de. Emin ol bebekler dünyaya geliş şekillerini biz ne kadar çabalarsak çabalayalım kendileri belirliyorlar ve sen son anda değişen doğum şeklini bile çok güzel yönetmişsin.
