5 haftalik hamileyim annemi 1 sene once kardesimi de 2 ay once kaybettim bugun kardesimin dogum gunu 31 yasina girecekti daha sabahtan beri aglamaktan bi hal oldum kendimi durduramiyorum aglarken kasiliyorum bi yandan daha kucucuk olan bebegimi de düşünüyorum ona bisey olcak diye korkuyorum karnimda bacaklarim da agri var sanki adet olucak gibi yada tuvaletiniz gelir ya oyle bi agri kanama vs yok bisey olmaz dimi korkuyorum sigarada içiyorum ruh halim berbat herseye karsi isteksizim bi bardak bile kaldirmak istemiyorum ne diycegimi bilmiyorum paylasmak istedim dertlesmek istedim bu agrilar rahmin genislemesinden vs olabilir mi bisey olmaz degil mi
Kayıpların için Allah sabır versin ve Allah rahmet eylesin. Kendini kötü hissedebileceğin şeyler üzülme ağlama demek biraz saçma olur ama seninde farkında olduğun gibi bebeğin için toparlamaya çalış kendini az da olsa. Daha erken olduğu için o ağrılar normal ama şiddeti artar kanama olursa mutlaka doktora git. Allahın izniyle sigarayı da azalt veya bırak. Ruh halinden kaynaklı bir şeyler yapmak istememen normal kendine yüklenme
Teşekkür ederim cevabin icin en sondaki o sarılma emojisini gorunce yine agladim herseye zaten ağlıyorum bu ara uzuntulerim haricin de de
Hormonların üst düzey çok normal Derin nefes al ver, kendini rahatlatacak şeyler yapmaya çalış
Sizi azda olsa cok iyi anliyorum başiniz sag olsun. 17 sene once babamı 1 yil once de annemi kaybettim ve yoklugunu o kadar derinden hissediyorum ki bu sürecte 14 haftalik benimde gebeligim. Sizin aciniz daha fazla tabi ki kardeş acisida eklenmis ve cok taze ama şöyle düşünün ben hep oyle düşündüm annesini hic tanimamis aile nedir bilmemis yetimhane koselerinde buyuyen insanlari dusundum evet erken kaybettik belki ama en azindan o duyguyu tattik anne baba duygusu nedir bilmeden buyuyen insanlardan olmadik. Kendi kendinize teselli vereceksiniz ve hayat devam ediyor diyip yolunuza bakmak zorundasiniz karninizdaki bebeginizi dusunup hayata tekrar bağlanmak zorundasiniz. Cok guzel gunler gorecegiz cocuklarimizla ve bu dunyandan gocup gidenlerde bizi gorup yerlerinde rahat uyuyacaklar.
Annem de cok aci cektim kardesimle birbirimize sarilip agladik ayni duygulari yasayan bi o bi ben vardik ikimizde annemizi kaybetmistik birbirimizden baska kimse bizi anlayamazdi o sekilde destek olurduk birbirimize ayni seyleri hissediyoruz diye yaralarimizi sardik ama ben kardesimde mahvoldum inanamiyorum bazen hala kafayi yiyecek gibi oluyorum onunla hep konuşurduk bu bedenlerin bir onemi yok ruh sonsuz annem bizi goruyor mutlu olmaliyiz o da orada huzurlu olsun derdik ama elde degil iste cok buyuk bir yokluk bazen gercekten yapayalniz hissediyorum es ne kadar ilgili de olsa anne kardes gibi olmuyor kimse kimsenin yerini tutamıyor ozellikle boyle zamanlarda yoklugu daha cok koyuyor maalesef…sizin de kayiplariniz icin cok uzuldum mekanlari cennet olsun insallah
Daha cok yeni geçecek bu günler asla unutulmuyor tabi ki ama sadecee yaramiz kabuk baglayacak ve hayat devam ediyor edecekte. Bizimde kaderimiz buymus deyip yolumuza devam edecegiz baska oluru yok çünkü yalniz degilsiniz inanin